47. تاکهایشان را به تگرگ از میان بردو درختان انجیرشان را به بوران.
48. رمههایشان را به تگرگ سپرد،و احشامشان را به صاعقه.
49. خشم سوزان خود را بر ایشان گسیل داشت،غضب و غیظ و تنگی را،با فرستادن فرشتگان نابودی!
50. راه را بر خشم خویش هموار ساخت،و جان ایشان را از مرگ در امان نداشت،بلکه آن را به طاعون سپرد.
51. همۀ نخستزادگان مصر را زد،نوبرِ قوّت ایشان را در خیمههای حام.
52. اما قوم خویش را همچون گوسفندان کوچ داد،و چون گله از میان بیابان هدایت کرد.