1. خداوند چنین میفرماید:«انصاف را نگاه داشته،عدالت را به عمل آورید،زیرا نجات من نزدیک شده،و عدالت من بهزودی منکشف خواهد شد.
2. خوشا به حال آن که چنین کند،و کسی که بدین متمسک گردد؛که شَبّات را نگاه داشته، آن را بیحرمت نسازد،و دست خویش از هر عمل بد باز دارد.»
3. پس غریبی که به خداوند پیوسته باشد، نگوید: «خداوند مرا از قوم خویش جدا خواهد کرد»، و خَصی نگوید: «درختی خشک بیش نیستم.»
4. زیرا خداوند چنین میفرماید: «خصیهایی که شَبّات مرا نگاه دارند، و آنچه مرا خشنود میسازد برگزینند و به عهد من تمسک جویند،
5. بدیشان در خانۀ خویش و در اندرون دیوارهایش نام و یادی بهتر از پسران و دختران خواهم بخشید؛ آری، بدیشان نامی جاودانی خواهم بخشید که هرگز از میان نخواهد رفت.
6. و نیز غریبانی که به خداوند تمسک جستهاند تا او را خدمت کنند، و نام او را عزیز دارند و خادمان او شوند، یعنی همۀ کسانی که شَبّات را نگاه داشته، آن را بیحرمت نسازند و به عهد من متمسک باشند،
7. آنان را به کوه مقدس خویش خواهم آورد و در خانۀ عبادت خویش، ایشان را شادمان خواهم ساخت. قربانیهای تمامسوز و دیگر قربانیهای ایشان بر مذبح من پذیرفته خواهد شد، زیرا که خانۀ من، خانۀ دعا برای همۀ قومها خوانده خواهد شد.»
8. و خداوندگارْ یهوه، که راندهشدگان اسرائیل را گرد میآورد، چنین میفرماید: «من کسان دیگر را نیز علاوه بر آنان که هماکنون گرد آمدهاند، با ایشان جمع خواهم کرد.»
9. ای تمامی وحوش صحرا،و ای همۀ حیوانات جنگل،بیایید و بخورید!
10. دیدبانان اسرائیل کورند؛آنان جملگی عاری از معرفتند!جملگی سگانی گنگ را مانندکه پارس کردن نتوانند!دراز میکشند و رؤیاها میبینند،و چُرت زدن را دوست میدارند.
11. آنان سگانی حریصند،که سیری نمیشناسند؛شبانانی بیفهمند،که جملگی به راه خود برگشتهاندو هر یک در پی نفع خویشند.