9. و داوود میگوید:«سفرهٔ آنها برای ایشان تله و دامو سنگ لغزشدهنده و عقوبت باد.
10. چشمان آنان تار گردد تا نبیندو پشت ایشان زیر بار تا ابد خم شود.»
11. از شما میپرسم: آیا این لغزش یهودیان برای شكست كامل آنها بود؟ به هیچ وجه، بلكه تا در اثر خطای آنها، نجات به غیر یهودیان برسد و این باعث رَشک و حسادت آنان شود.
12. حال اگر خطای آنها موجب دولتمندی جهان و شكست ایشان موجب سعادتمندی ملل گردیده است، تصوّر كنید این بركات چقدر بیشتر خواهد بود، هرگاه تعداد یهودیان به كمال برسد!
13. اكنون ای غیر یهودیان، روی سخن من با شماست و چون خود من رسولی برای غیر یهودیان هستم به مأموریت خویش افتخار میکنم.
14. شاید با این روش بتوانم حسادت قوم خود را برانگیزم و از این راه بعضی از آنان را نجات دهم،
15. زیرا اگر رد شدن آنها سبب آشتی جهان با خدا شد، برگشت آنان چه نتیجهای جز رستاخیز از مردگان خواهد داشت؟
16. اگر اولین مشت خمیر تقدیس شده باشد بقیّهٔ آن نیز مقدّس است و اگر ریشهٔ درخت تقدیس شده باشد شاخههایش نیز مقدّس میباشند.
17. امّا اگر بعضی از شاخهها بریده شدهاند و تو که نهال زیتون جنگلی بودی به جای آنها پیوند شدی و در ریشه و چربی زیتون شریک گردیدی،
18. به برتری خود به شاخههای بریده شده فخر نكن و اگر فخر میکنی، بهخاطر داشته باش كه تو حامل ریشه نیستی، بلكه ریشه حامل توست.
19. امّا تو خواهی گفت: «شاخهها بریده شدند تا من پیوند گردم.»
20. درست است، ولی آنها به علّت بیایمانی بریده شدند و تو به وسیلهٔ ایمان در آنجا میمانی پس مغرور نباش، بلكه بترس.
21. زیرا اگر خدا از بریدن شاخههای طبیعی خودداری نكرد، از تو نیز صرفنظر نخواهد نمود.