58. Hasarretzera ekarri çuten beren munhoequin eta bekaizgo eman çaroten beren jaincomoldeequin.
59. Jaincoac ençun çuen: nardatu cen, eta ezdeustu çuen Israel.
60. Eta arbuiatu çuen Siloco tabernaclea, bere tabernaclea, ceintan eguin baitzuen bere egoitza guiçonen artean.
61. Eta gathibutasunera eman çuen hequien indarra eta etsaien escura hequien edergailua.
62. Ezpaten artean hersi çuen bere populua, eta nardatu cen bere primançaz.
63. Suac iretsi cituen hequien guiçon-gazteac, eta nescatchac etziren deithoratuac içan.
64. Hequien apheçac ezpataren azpira erori ciren, eta hequien alhargunençat etzen nigarric.
65. Eta Jauna atzarri cen lotaric beçala, arnoan balsatu den guiçon hazcarra beçala.
66. Eta bere etsaiac jo cituen guibelean; bethico laidoaz estali cituen.
67. Hastandu çuen Josepen olha, eta etzuen hautatu Efraimen leinua.
68. Bainan hautatu cituen Judaco leinua, Siongo mendi, maithatu duena.
69. Eta licornaren adarra beçala alchatu çuen bere sainduteguia, bethicotzat gogortu çuen lurrean.
70. Eta hautatu çuen Dabid, bere cerbitzaria, ardi-arthaldeen erditic; ardi ernarien ondotic hartu çuen,
71. Alharaz cetzan Jacob, haren cerbitzaria, eta Israel, haren primança.
72. Eta Dabidec alharaci cituen bere bihotzeco garbitasunean, eta erabili cituen bere escuetaco adimenduan.