14. Ezpata buluci dute bekatoreec; hedatu dute beren arrambela, Beharraren eta noharroinaren iraizteco, bihotzez çucen direnen hilceco.
15. Beren ezpata berei sar bequiote bihotzetic, eta crasca bedi hequien arrambela.
16. Prestuac hobe du bere gutia, bekatoreen aberastasun handiac baino;
17. Ceren hautsiac içanen baitira bekatoreen besoac; aldiz, Jaunac sendotzen ditu prestuac.
18. Jaunac badaquizqui nothagabe direnen egunac, eta hequien primançac iraunen du bethi.
19. Ordu gaitzean ez dira ahalcatuac içanen, eta gosetean aseac içanen dira:
20. Ecen bekatoreac galduco dira. Jaunaren etsaiac berriz, behin ohoratuac eta goratuac içan ondoan, guero kea beçala iraunguiz, iraunguiren dira.
21. Bekatoreac mailegatuco du, eta ez du bihurtuco: prestua berriz, urricalduco da, eta emanen du;
22. Ceren Jauna benedicatzen dutenec, lurra içanen baitute primançaz; aldiz hura madaricatzen dutenac, galduco dira.
23. Jaunaren baithan guiçon prestuac erabilico ditu bere urhatsac, eta Jaunac onhetsico du haren bidea.
24. Erorcen bada, ez du min-hartuco, Jaunac artera ematen baitu escua.
25. Gazte içanic, çahartu naiz, eta ez dut ikusi guiçon çucena bazterrerat utzia, ez-eta haren haurrac beren oguiaren escatzen.