35. Etchearen jabea apheçari goanen çaio eta erranen dio: Iduritzen çait ene etchean badela leguenaren çauria beçalaco bat.
36. Orduan apheçac manatuco du athera detzaten etcheco pusca guciac, bera barnera sar dadien baino lehen eta ikus deçan hea leguensua denez, beldurrez-eta etcheco gauçac oro lohi bilhaca ditecen. Eta guero sarthuco da etcheco leguenaren ikustera.
37. Eta ikusten dituenean hango harrasietan errecaguneac beçala ubelduraz edo gorrastduraz itsustuac, eta gaineraco açala baino sarthuagoac,
38. Etchetic ilkico da, eta berehala hersico du çazpi egunençat.
39. Çazpigarren egunean itzuliric, beguiratuco dio: leguena berhatu dela atzematen badu,
40. Manatuco du athera detzaten leguendun harriac, eta hiritic campoan arthic detzaten leku lohi batera;
41. Etchea bera karracatua içan dedin barnetic inguruca, eta karracaduratic heldu den herrautsa arthiquia içan dedin hiriz campoan leku lohi batera,
42. Eta berce harri batzuec eçar detzaten kenduen orde, eta berce buztin batez çartatua içan dadien etchea.
43. Bainan harriac eta karracac kendu ondoan, eta etchea buztin berriz çartatu-eta,
44. Apheçac sarthuric ikusten badu leguena bihurtua, eta harrasiac çaflaca plapatuac, leguen dirauena da, eta etchea lohia.