1. Eta Jauna minçatu çait, cioelaric:
2. Ez duçu emazteric hartuco, eta semeric ez alabaric ez duçu toqui hortan içanen.
3. Ecen hau dio Jaunac toqui huntan sorcen diren seme-alabez, eta hequiei bicia eman dioten amez, eta aitez, ceinen odoletic sorthu baitire lur huntan:
4. Eritasun hilgarritaric hilen dire; ez dire, ez deithoratuac, ez ehorciac içanen; gorotza beçala lurraren gainean egonen dire; ezpatac eta goseteac xahutuco dituzte; eta hequien hiliquiac içanen dire ceruco hegastinen eta lurreco basabereen bazca.
5. Ecen hau dio Jaunac: Ez sar barazcari bat den etchean; ez goan deithoratzera, ez hangoei goçacari ematera; ceren populu hortaric kendu baititut ene baquea, ene urricalpen eta urricalcortasunac.
6. Eta handi-ttipiac hilen dire lur hortan; ez dire içanen ez ehorciac, ez deithoratuac, eta nihorc ez du hequien gatic bere burua sarrasquituco, ez-eta ilea murriztuco.
7. Eta horien artean deithoratzaileari ez diote oguia hautsiren, hil denaz goçacari emateco, eta edatera ez diote emanen bere ait-amen minaren eztitzeco.
8. Ez sar barazcarico etchera, hangoequin jarceco, jateco eta edateco;
9. Ceren hau baitio armadetaco Jaunac, Israelgo Jaincoac: Hara non çure egunetan, eta çure beguien aitzinean toqui hortaric quenduco ditudan atseguinezco oihuac eta bozcariozco irrincinac, jaun esposaren cantuac eta andre esposarenac.
10. Eta solas hauquiec oro populu horri eramanen ditutzunean, eta ihardetsico darotzutenean: Cer ariaz Jaunac erabaqui du gure gainera çorigaitz handi hori gucia? cer da gure gaizquia? cer da gure bekatua, gure Jainco Jaunaren contra eguin duqueguna?
11. Erranen daroeçu: Çuen aitec bazterrerat utzi bainaute, dio Jaunac; eta jainco arrotzen ondotic goan baitire, eta cerbitzatu eta adoratu baitituzte; eta ni utzi bainaute, eta ene leguea ez baitute beguiratu.