13. Deihadar eguinen dunanean, hire gana bilduac ditunanec athera beheçate; eta haiceac eramanen ditu guciac, hats batec bolatuco ditu; aldiz ene baithan bere sinhestea duenac, içanen du lurreco primança, eta goraturen du ene mendi saindua.
14. Eta erranen dut: Eguiçue bide, emaçue bide, aldara çaitezte bidexcatic, poxeluac ken çatzue ene populuaren bidetic.
15. Ecen hau dio Guciz-Gorac, bethian egoten den Jainco handiac, saindua deitzen denac, leku gora eta sainduan dagonac, eta bihotz hautsi eta aphalarequin, bihotz aphalari eta bihotz hautsiari biciaren emateco:
16. Ez naiz bethi gathascan harico eta ez naiz azqueneraino samurrean egonen; ecen nic kencen dut bicia, nic ematen hatsa.
17. Ene populuac, bere jaramanqueriaren tzarraz hasarrearaci nau, eta jo içan dut; gorde diot ene beguithartea, eta guelditu naiz gaitziduran; eta hura goan da bere bihotzeco bideetan curri.
18. Ikusi ditut haren bideac, eta sendatu dut, eta guibelerat erakarri eta sosegua bihurtu diotet hari eta hura deithoratzen çutenei.
19. Eta nic atheratu dut baquea, ene ahoco fruitua, baquea urrun denari eta hurbil denari, dio Jaunac, eta sendatu dut haina.
20. Gaixtaguinac dire ordean itsaso hasarre bat beçala, ceina jabal ez baititaque, eta haren uhinac lohiari çaflaca hari dire.
21. Gaixtaguinençat ez da baqueric, dio Jainco Jaunac.