1. Eta gaztiatu çaroen (Mardoqueoc nasqui) sar çadien erregueren gana eta othoitz ceçan bere populu eta herriarençat.
2. Orhoit çaiteci, cioen, çure aphaltasuneco egunez, nola içan çaren hacia ene escuan, ceren Aman, erregueren ondotic bigarrena, gure contra minçatu baita gure hilarazteco.
3. Eta çuc deihadar eguioçu Jaunari, erregueri minça çaquizquio, eta athera gaitzatzu heriotzetic.
4. Bada, hirugarren egunean Estherrec utzi cituen bere soinecoac eta jaunci erreguinarenac.
5. Eta erreguinaren soinecoequin arguitzen çuelaric, eta deithu ondoan Jaincoa gucien manatzailea eta salbatzailea, hartu cituen bi nescatcha,
6. Eta baten gainean bermatzen cen, beraztasunez eta samurtasunez bere gorphutza ecin ekar baleça beçala;
7. Berce nescatcha berriz, bere andreari jarraiquitzen citzaioen, lurrera erorcen cen soina atchiquiz.