1. Bada, Moisec alhatzen cituen Jethro bere aitaguinarreba, Madianeco apheçaren ardiac: eta mortu barrera eraman cituen batez, ethorri cen Horeben, Jaincoaren mendia.
2. Eta Jauna aguertu citzaioen, sasi baten erditic atheratzen cen su-gar batean: eta Moisec ikusten çuen sasia sutan cela, eta ez erretzen.
3. Moisec erran çuen beraz: Goanen naiz, eta ikusico dut aguercunça handi hori, nolaz sasia ez den erretzen.
4. Bainan Jaunac ikusiric hurbilcen cela beguiratzecotzat, deithu çuen sasiaren erditic, eta erran cioen: Moise! Moise! Hunec ihardetsi çuen: Huna non naicen.
5. Eta Jaunac erran cioen: Etzaitecila hunat hurbil: ken çatzu oinetacoac çangoetaric: ecen çu çauden toquia lur saindua da.
6. Eta erran çuen berriz: Ni naiz çure aitaren Jaincoa, Abrahamen Jaincoa, Isaaquen Jaincoa, eta Jacoben Jaincoa. Moisec gorde çuen beguithartea: ecen etzen ausartatzen Jaincoaren aldera beguiratzera.
7. Jaunac erran cioen: Ikusi içan dut ene populuaren Eguiptoco atsecabea, eta haren deihadarra ençun dut haren lanetaco aitzindarien gogortasuna gatic.