17. Eta ene beguiac hequien gainean guphide hartu du, ez netzan hil, eta mortuan ez ditut xahutu.
18. Hequien semeei aldiz erran diotet mortuan: Ez ibil çuen aiten irakascuncetan, ez iduc hequien azturac, ez beçaitezte kutsa hequien idoletan.
19. Ni naiz çuen Jainco Jauna; ibil çaitezte ene manamenduetan, iduc eta bethe çatzue ene erabaquiac.
20. Sainduets çatzue ene larumbatac, çuen eta ene arteco eçagutzari içan ditecen, eta jaquin deçaçuen ni naicela çuen Jainco Jauna.
21. Eta semeec sumintaraci naute; ene mamenduetan ez dire ibili; ene erabaquiac ez dituzte iduqui, hequien bethetzeco, (hequiec bethez guiçona bicico baita hequien bidez), eta hautsi dituzte ene larumbatac. Eta dixidatu ditut ene iraquidura ixurico niotela gainera, eta mortuan ene hasarrea asquietsico nuela hequien gainean.
22. Aldaratu dut ordean ene escua, eta eguin dudana eguin dut ene icenaren ariaz, arbuioric etzeçan içan jendaien aitzinean, ceinen erditic eta ceinen beguien azpian atheratu baititut.
23. Eta mortuan berriz goratu dut escua hequien gainera, jendaietan hequien barraiatzeco, eta lurretan haiçatzeco;
24. Ceren etzituzten ene erabaquiac bethe, arbuiatu cituzten ene manamenduac, eta hautsi ene larumbatac, eta hequien beguiac aiten idolei cirelacotz iratchiqui.
25. Nic ere beraz eman diozcatet manamendu ez onac, eta erabaqui batzu, ceinen bidez ez baitziren bicico.
26. Eta lohitu ditut beren emaitzetan, beren bekatuençat escaincen çutenean ume-uncia lehen aldico idequitzen duen gucia; eta jaquinen dute ni naicela Jainco Jauna.