13. Beraz erregueren aitzinera sarraraci çuten Daniel. Erreguec erran cioen lehenic: Çu çare Daniel Judaco ume gathibuetaricacoa, ene aita erreguec Judeatic hunat ekarria?
14. Çutaz aditua naiz, jaincoen izpiritua baduçula; eta jaquitatea, aditza eta çuhurcia çutan berceetan baino hedatuagoac aurkitu direla.
15. Eta orai ene aitzinera sarraraci dituzte mago jaquinsunac, iscribu horren iracurcera eta horren arguitasunaren ematera niri; eta hitz horien garbitasunic ecin atheratu dute.
16. Bainan çutaz aditu dut gauça itsuac argui eta coropilatuenac çabal detzazquetzula; baldin beraz gai baçare iscribu horren iracurceco eta horren garbitasunaren niri emateco, purpuraz jauncico çare, eta urhezco gathe bat içanen duçu lephoan, eta ene erresuman hirugarren aitzindari içanen çare.
17. Solas horiei ihardestean, Danielec erran çuen erregueren aitzinean: Çure emaitzac çuretzat, eta berce bati emotzu çure etcheco onac; gucia gatic iracurtuco darotzut iscribu hori, erregue, eta erakutsico darotzut cer erran nahi duen.
18. Oi erregue, Jainco guciz gorac çure aita Nabucodonosorri eman ciozcan erreguetasuna, handitasuna, ospea eta ohorea;
19. Eta hari erran cioen ahal handia gatic, populu, leinu eta minçaia orotaco guiçonac ikaran eta haren beldurrez çauden; hilarazten cituen nahi cituenac, nahi cituenac jotzen, alchatzen nahi cituenac, nahi cituenac aphalcen.
20. Bainan haren bihotza hantu cenean, eta haren izpiritua hampurusqueriari erran, kendua içan cen bere erresumaco tronutic eta iraici citzaioen bere ospea;