20. Orduan hartu cituen apheçac beren emazte eta haurrequin, eta hequiec erakutsi ciozcaten athetto gorde batzu, ceintaric sarcen baitziren, mahain gainean içaten cirenen jatera.
21. Erreguec beraz hilaraci cituen, eta Bel escura eman cioen Danieli, ceinac lurrerat arthicaraci baitzituen hura eta haren temploa.
22. Eta toqui hartan bacen erainsugue handi bat, eta Babilondarrec adoratzen çuten.
23. Eta erreguec erran cioen Danieli: Huna orai ez deçaqueçu erran, hau ez dela jainco bicia; adora çaçu beraz.
24. Eta Danielec ihardetsi cioen: Ene Jainco Jauna adoratzen dut, ceren hura baita Jainco bicia; hori ordean ez da Jainco bicia.
25. Çuc aldiz, erregue, emadaçu escua, eta nic erainsugue hori hilen dut ezpataric eta makilaric gabe. Eta erreguec erran cioen: Ematen darotzut.
26. Danielec hartu cituen beraz bikea, bilgorra eta ileac, eta urtharaci cituen batean, eta mokor batzu eguin eta erainsugueari arthiqui ciozcan ahora, eta erainsugueac leher eguin çuen. Eta Danielec erran çuen: Horra çuec adoratzen cindutena.
27. Babilondarrec aditu çutenean hori sumindu ciren biciqui; eta erregueren contra bilduric, erran çuten: Judu bilhacatu da erregue; çathicatu du Bel, leher eguinaraci dio erainsugueari, eta apheçac hil ditu.
28. Eta erregueren gana ethorri cirenean, erran cioten: Escuetara iguçu Daniel; bercela hilen çaituztegu çu eta çure etchea.