1. Bada, Danielec erregueren mahainean jaten çuen, eta ohoretan cen haren adisquide gucien gainetic.
2. Babilondarretan ere bacen jaincomolde bat, Bel deitzen cena, eta ceinari egun oroz escaincen baitzaroezten hamabi artaba irin-lore, berrogoi ardi eta sei pitcher arno.
3. Erreguec ohoratzen çuen halaber, eta egun oroz baçohan haren adoratzera. Bainan Danielec bere Jaincoa adoratzen çuen; eta erreguec erran cioen: Ceren gatic ez duçu adoratzen Bel.
4. Hunec ihardestean erran cioen: Ceren ez baitut escuz eguinicaco idolaric adoratzen, bainan-bai Jainco bicia, ceru-lurrac eguin dituena, eta haraguidun gucien gainean escu duena.
5. Eta erreguec erran cioen: Ez othe çaitzu bada iduri Bel jainco bicia dela? ala ez othe duçu ikusten cembat jaten eta edaten duen egun oroz?
6. Eta Danielec irri batequin ihardetsi çuen: Oi erregue, berautzu engana; ecic Bel barnetic lohizcoa eta campotic cobrezcoa da, eta ez du horrec jan egundaino.
7. Eta samurturic erreguec deithu cituen Belen apheçac, eta erran çaroeten: Ez badarotaçue erraten norc jaten dituen Belençat ematen direnac, hilen çarete.
8. Aldiz erakusten badarotaçue Belec jaten dituela, Daniel hilen da, burho arthiqui dioelacoz Beli. Eta Danielec erran cioen erregueri: Çure hitzaren arabera eguina içan bedi.
9. Bada, hirur hogoi eta hamar ciren Belen apheçac, emazteac eta haur ttipi-handiac berçalde. Eta erregue Danielequin goan cen Belen templora.
10. Eta Belen aphecec erran çuten: Huna non gu ilkico garen camporat; eta çuc, erregue, eçarriren ditutzu jatecoac, eta nahasaçu arnoa; athea hersaçu eta jo çure ciguiluaz.