6. Eta nor-nahi berceric ez bedi sar Jaunaren etchean, baicic-ere apheçac eta lebitarretaric eguimbideen bethetzen hari direnac; horiec sarthuco dira bakarric, sainduetsiac baitira; eta populuaren gaineraco guciac çainduco du Jaunaren etchea.
7. Lebitarrec berriz, ceinec beren harmequin, ingura beçate erregue, (berce nihor temploan sarcen bada, hila içan bedi), eta içan beitez erregueren inguruan, nahiz sarcen, nahiz ilkitzen denean.
8. Lebitarrec beraz eta Juda guciac eguin çuten, Joiada aphez-handiac manatu gucien arabera; eta ceinec beren guiçonac hartu cituzten, hala larumbaten aldira heldu cirenac, nola astea betheric ilki behar cirenac; ecic Joiada aphez-handiac, elkarri aste bakoxca jarraiquitzen ohi ciren andanac etzituen goaterat utzi.
9. Joiada apheçac ehuntariei eman çaroezten Dabiden lança, erredola eta erredola motchac, Jaunaren etchean consecratu cituenac.
10. Eta populu gucia, ezpatac escuetan, eçarri çuen erregueren inguruan, aldarearen eta temploaren aitzinean, temploco escuin-aldetic ezquerreco alderaino.
11. Eta erakarri çuten erregueren semea; buruan eçarri çaroten diadema eta escura eman çaroten leguea çaducan liburua eta erregue eçarri çuten. Joiada aphez-handiac bere semeequin gançutu çuen halaber; çorion aguiancatu çaroten eta oihu eguin çuten: Bici bedi erregue!
12. Athaliac hori aditu çuenean, erran nahi da lasterca çabilçanen eta erregue laudatzen çutenen haroa, Jaunaren templora populuaren gana sarthu cen.
13. Eta ikusi çuenean erregue templo-sarcean mail baten gainean xutic, eta lekuco populu gucia bozcariotan, turuta durrundaca eta berce asco tresnez jotzen, eta oihuz laudatzen, hautsi cituen bere soinecoac eta erran çuen: Cimarkua! cimarkua!
14. Bada, Joiada aphez-handia ehuntarietara eta armadaco aitzindarietara ilkiric, erran çaroeten: Eramaçue temploco hersguneetaric harat, eta campoan ezpataz hila içan bedi. Eta apheçac manatu çuen etzedin hil Jaunaren etchean.
15. Eta lephotic lothu citzaizcon; eta erregue-etcheco çaldien athetic barnera sarthu cirenean, han hil çuten.