5. Larumbatean çuetaric heldu diren aphez, lebitar eta athalçainen heren bat egonen da atheetan, heren bat berriz, erregueren jaureguico alderat, eta heren bat Asentucoa deitzen den athean; aldiz gaineraco populua egonen da Jaunaren etcheco lorioetan.
6. Eta nor-nahi berceric ez bedi sar Jaunaren etchean, baicic-ere apheçac eta lebitarretaric eguimbideen bethetzen hari direnac; horiec sarthuco dira bakarric, sainduetsiac baitira; eta populuaren gaineraco guciac çainduco du Jaunaren etchea.
7. Lebitarrec berriz, ceinec beren harmequin, ingura beçate erregue, (berce nihor temploan sarcen bada, hila içan bedi), eta içan beitez erregueren inguruan, nahiz sarcen, nahiz ilkitzen denean.
8. Lebitarrec beraz eta Juda guciac eguin çuten, Joiada aphez-handiac manatu gucien arabera; eta ceinec beren guiçonac hartu cituzten, hala larumbaten aldira heldu cirenac, nola astea betheric ilki behar cirenac; ecic Joiada aphez-handiac, elkarri aste bakoxca jarraiquitzen ohi ciren andanac etzituen goaterat utzi.
9. Joiada apheçac ehuntariei eman çaroezten Dabiden lança, erredola eta erredola motchac, Jaunaren etchean consecratu cituenac.
10. Eta populu gucia, ezpatac escuetan, eçarri çuen erregueren inguruan, aldarearen eta temploaren aitzinean, temploco escuin-aldetic ezquerreco alderaino.