20. Bada, Absalom bere anaiac erran cioen: Cer? Amnon, çure anaia, etzan da çurequin? Bainan orai, arreba, ixil çaite, çure anaia da: horren gatic ez beçaçu atsecabetan eçar çure bihotza. Hamar egotu cen beraz bere anaia Absalomen etchean hiraduraz iharcen.
21. Dabid erregueac aditu çuenean hori, atsecabe handia hartu çuen, eta etzuen atsecaberic nahi içan eçarri Amnonen izpirituan, xitqui maite baitzuen eta bere seme çaharrena çuelacotz.
22. Bada, Absalomec etzioen ez ongui, ez gaizqui, deusere aiphatu Amnoni; ecen Absalomec Amnoni herracunde çaducon borchatu çuelacotz Thamar haren arreba.
23. Bada, handic bi urtheren buruan guerthatu cen Absalomen ardiac mozten cituztela Baalhasorren, ceina baita Efraimgo ondoan; eta Absalomec deithu cituen erregueren Seme guciac.
24. Eta ethorri cen erregueren gana, eta erran cioen: Huna çure cerbitzariaren ardiac mozten direla; erregue bethor, othoi, bere cerbitzariequin bere cerbitzariaren gana.
25. Erreguec ihardetsi cioen Absalomi: Ene semea, ez beçaçu othoitzic eguin ethor gaitecen guciac, eta çure bizcar içan gaitecen. Bainan nola Absalomec herchatzen baitzuen, eta ez baitzen nahi içan goan, benedicatu çuen.
26. Eta Absalomec erran cioen: Baldin ez baduçu ethorri nahi, bederen ene anaia Amnon ethor bedi, othoi, gurequin. Eta erreguec ihardetsi cioen: Ez da goan dadien premiaric.
27. Beraz Absalomec herchatu çuen, eta Dabidec utzi cituen harequin Amnon eta erregue seme guciac. Eta Absalomec eman çuen barazcari bat, erregue barazcaria beçalacoa.