1. Daviden poema. Haitzuloan zegoeneko otoitza.
2. Oihuka degiot Jaunari deiadar,oihuka degiot Jaunari erregu.
3. Haren aurrean husten dut neure kexa,haren aurrean agertzen neure egoera larria,
4. arnasa galtzen ari bainaiz.Zuk ezagutzen duzu nire ibilbidea, Jauna;badakizu, nabilen bidean tranpa jarri didatela.
5. Begira inguruan eta ikus: ez nau inork aintzat hartzen,ez dut ihesbiderik, ez da inor nitaz ardura.
6. Zuri degizut deiadar, Jauna,zuri diotsut: «Zu nire babesleku,nire ondasun bizien lurraldean!»
7. Zaude adi nire deiadarrari, lur jota bainago erabat!Libra nazazu pertsegitzaileengandik,ni baino indartsuagoak baitira.
8. Atera nazazu presondegitik, eta eskerrak emango dizkizut.Bil dakizkidala fededunak inguruan, on egingo didazunean.
Irakurri kapitulu osoa Salmoak 142