5. Beraz, ez zaie zilegi israeldarrei landan abererik hiltzea, baizik eta apaizari eraman behar diote elkarketa-etxolaren sarrerara, eta Jaunari eskaini elkartasun-oparitzat.
6. Apaizak elkarketa-etxolaren sarreran dagoen Jaunaren aldarea zipriztinduko du aberearen odolaz eta gantzak erre egingo ditu. Jaunak atseginez onartuko du oparia.
7. Horrela, israeldarrek ez diete aurrerantzean sakrifiziorik egingo aker-irudietan gurtzen dituzten sasijainkoei, Jaunarekiko desleial jokatuz. Betiko lege izango dute hau israeldarrek belaunez belaun.
8. «Israeldarrak edo israeldarren artean bizi den etorkinak erre-oparia edo beste edozein sakrifizio eskaini nahi badu,
9. elkarketa-etxolako sarrerara eramango du aberea, Jaunari eskaintzeko; bestela, herritik bota egingo dute.
10. «Nolanahiko abereren baten odola jaten duenari —israeldarra nahiz israeldarren artean bizi den etorkina izan— aurpegi emango dio Jaunak eta herritik botako.
11. Odolean dago, hain zuzen, izakiaren bizia. Jaunak odola eman dizue, aldarean isuri eta zeuen bekatuen barkamen-ohikunea egiteko. Izan ere, biziarekin duen zerikusiagatik lortzen du odolak bekatuen barkamena.