6. Arrats beherean,haizeak jo eta itzala ihesi joatean,banoa neure mirra-mendira,neure intsentsu-muinora.
7. Guztiz ederra zara, ene laztana,ederra eta akatsik gabea!
8. Zatoz Libanotik, ene emaztegaia, zatoz!Jaitsi zaitez Libanotik,jaitsi Amanako gailurretik,Senir eta Hermon tontorretatik.Utzi lehoien eta panteren mendi-zuloak.
9. Maitemindua nauzu,ene arreba, ene emaztegaia!Maitemindua nauzu zeure begirada bakar batez,bihotz-lotua zeure lepoko kate-bira batez.
10. Zein ederrak zure maite-laztanak,ene arreba, ene emaztegaia!Ardoa baino gozoago dira!Zure ukenduen usaina lurrin guztiak baino gozoago!
11. Zure ezpainei eztia darie, ene emaztegaia;zure mihipean, eztia eta esnea.Zure jantzien lurrinaLibanoko basoen lurrina da,
12. Baratze itxia zara,ene arreba, ene emaztegaia!Baratze itxia eta iturri zigilatua!
13. Paradisu jori zara zu,granadondoak dituzu ematen,emaitzarik zoragarrienak sortzen:
14. nardoa, ipurua eta azafraia,kanela eta ereinotza;intsentsu, mirra, aloe,mota guztietako lurrin bereziak.