1. «Agindua nion neure buruariez niela irrikaz begiratuko neskatxei.
2. Zein zori ezartzen du Jainkoak goitik,zein sari ematen Ahaltsuak zerutik?
3. Ez ote bidegabearentzat zoritxarra,gaizkilearentzat hondamendia?
4. Ez al du nire jokabidea ikusteneta urrats guztien kontua eramaten?
5. Ibili ote naiz ni gezurrarekin,maltzurkeriaren atzetik lasterka?
6. Pisa nazala Jainkoak pisu zuzenez,eta ikusiko du nire prestutasuna.
7. «Nire urratsak desbideratu egin badira,nire bihotzak begiek ikusitakoa gutiziatu badu,eskuak lapurretaz zikin baditut,
8. jan dezala bestek nik ereindakoa,honda dezala nik landatua!
9. Inoren emazteak liluratu badu ene bihotza,zelatan egon banaiz haren atean,
10. eho dezala nire emazteak besterentzat,ohera bitez arrotzak berarekin!
11. (Izan ere, hori itsuskeria litzateke,epaileek zigortzen duten hobena;
12. su irensle izango litzateke,daukadan guztia sustraietaraino hondatuko lukeena).
13. Nirekin auzitan zebilela,morroi nahiz neskameren bati eskubidea ukatu badiot,
14. zer egingo dut Jainkoa epaile altxatzean?Zer erantzungo bera kontu eske hastean?
15. Ni neu egin ninduenak egin ditu beraiek ere,Jainko berak sortu gaitu amaren sabelean.
16. Inoiz egin ote diot uko behartsuen eskubideari?Utzi ote dut alarguntsarik negarrez lehertzen?
17. Neuk bakarrik jan izan ote dut neure ogiaumezurtzarekin elkar banatu gabe?
18. Honek aita bezala izan nau neure haurtzarotik,alarguntsak gidari, txiki-txiki nintzenetik.
19. Ikusi ote dut gizagaixorik arropa gabe,behartsurik zerez estali ez duela,
20. neure ardi-larruz berotueta beraien esker onik jaso gabe?
21. Eskua jaso badut umezurtzaren aurkaauzitegian babesa nuela jakinda,
22. hauts dakizkidala besoaketa erori gorputzetik!
23. Beti izan naiz Jainkoaren zigorraren beldur,ezin nuen ezer haren handitasunaren aurrean.
24. «Neure uste ona ez dut inoiz urrean jarri,ez diot metal finari esan: “Zuregan dut konfiantza”;
25. ez naiz pozik egon ondasunak ugari nituelako,irabazi handiak nituelako.
26. Ikusirik eguzkia diz-dizeta ilargiaren ibilera distiratsua,
27. ez ziren nire bihotzaz jabetu,ez nien nik eskuaz musurik bidali.
28. (Epaileek zigortzen duten hobena litzateke hau ere,uko egingo bainioke zeru goiko Jainkoari).
29. Ez naiz etsaiaren hondamendiaz poztu,ezta alai jarri ere zoritxarrak jo duenean;
30. ez diot neure ahoari bekatu egiten utzi,harentzako heriotza eskatuz.
31. Nirekin zeuden batzuekarrotza bortxatu nahi zutenean ere,
32. ez zuen honek gaua kanpoan eman beharrik izaten,etxeko ateak zabaltzen nizkion bidaiariari.
33. Ez ditut hobenak jendeak ohi bezala ezkutatu,ezta errua barruan gorde ere
34. jendearen iritziaren beldurrez;familiakoen mespretxuaren ikaraz,ez naiz etxe barruan eta isilik gelditu.
35. «Ai, entzungo lidakeen norbait banu!Hona nire azken hitza!Erantzun diezadala Ahaltsuak.Idatz dezala salatzaileak nire aurka duena:
36. sorbaldan eramango dut harroedo buruan koroa bezala.
37. Bai, neure urratsen kontu emango diot,printze bat bezala joango berarengana.
38. «Nire lurrak nire bidegabekeria salatuedo ildoek negar egin badute,
39. fruituak lapurtu eta janeta legezko jabeak zanpatu baditut,
40. gariaren ordez hazi bitez arantzak,garagarraren ordez, belar txarrak!»Hemen amaitzen dira Joben hitzak.