19. sustraiak uretaraino iristen zaizkioneta gauetan ihintza adarretan pausatzen zaionzuhaitzaren antzera.
20. Ez da nire aintza urrituko,ezta nire indarrek huts egingo ere”.
21. «Adi-adi entzuten zidaten,isilik onartzen nire oharpenak.
22. Nik hitz egin ondoren, ez zuen inork erantzuten,banan-banan jausten zitzaizkien gainera nire hitzak.
23. Euriaren esperoan bezala egoten zitzaizkidan zain,udaberriko euria bezala edaten zituzten nire hitzak.
24. Irribarre egiten nienean, ia-ia ezin zuten sinetsi,nire aurpegi argiaren irrikaz zeuden.
25. Haien buru jarri eta bidea erabakitzen nien,erregeak bere gudarosteei bezala,atsekabetuei adorea ematen dienak bezala.