17. Zuzengabeari matrailezurra apurtzen nionhaginetatik harrapakina kentzeko.
18. «Esaten nuen neure artean:“Neure etxean hilko naiz, luzaroan biziko naiz,
19. sustraiak uretaraino iristen zaizkioneta gauetan ihintza adarretan pausatzen zaionzuhaitzaren antzera.
20. Ez da nire aintza urrituko,ezta nire indarrek huts egingo ere”.
21. «Adi-adi entzuten zidaten,isilik onartzen nire oharpenak.
22. Nik hitz egin ondoren, ez zuen inork erantzuten,banan-banan jausten zitzaizkien gainera nire hitzak.
23. Euriaren esperoan bezala egoten zitzaizkidan zain,udaberriko euria bezala edaten zituzten nire hitzak.
24. Irribarre egiten nienean, ia-ia ezin zuten sinetsi,nire aurpegi argiaren irrikaz zeuden.
25. Haien buru jarri eta bidea erabakitzen nien,erregeak bere gudarosteei bezala,atsekabetuei adorea ematen dienak bezala.