1. Hau dio Jaunak:«Entzun orain, Israel,Jakoben herri,nire zerbitzari, nik aukeratu horrek.
2. Neu naiz Jauna, zure egilea,amaren sabelean eratu zintuena,zure laguntzailea.Ez izan beldur, Jakoben herri,ene zerbitzari,Jexurun, ene aukeratu hori,
3. ura isuriko baitut lur egarrituan,ur-lasterrak sortuko landa lehorrean.Neure espiritua isuriko dietzure ondorengoei,neure bedeinkazioazure seme-alabei.
4. Belardia bezala haziko dira,ibai ondoko sahatsa bezala.
5. “Jaunarena naiz” esango du batak,Jakob izena hartuko besteak;beste batek“Jaunarena” idatzi besoaneta Israel izena hartukoohoragarritzat».
6. Hau dio Jaunak,Israelen errege eta askatzaileak,Jaun ahalguztidunak:«Neu naiz lehena eta azkena;ez da ni beste jainkorik.
7. Nor ni bezalakorik? Mintza bedi,iragarri eta azal biezat historia,aspaldian gizateriaezarri nuenetik honakoa.
8. Ez ikaratu, ez beldurtu!Ez ote nizuen aspalditikiragarri eta adierazi?Zeuek zaituztet lekuko:Ba ote da ni beste jainkorik?Ez dut ezagutzen beste harkaitzik,euskarri izan dezakezuenik».
9. Idolo-moldeatzaileakhutsa dira denak,hain estimatuak dituzten irudiakezertarako ez.Horien gurtzaileakitsu eta burugabe;horregatik, lotsagarri geldituko dira.
10. Nork moldeatzen du irudiaeta idoloa urtzen,probetxurik espero ezean?
11. Idolozaleak, ordea,lotsagarri gertatuko,gizaki huts baitira egileak.Bil bitez, aurkeztu denak:ikaraz eta lotsazgeldituko dira bat-batean.
12. Errementariak burdin puska hartu eta, txingarretan goriturik, mailuka moldeatzen du, beso indartsuz lantzen. Baina gose baldin bada, indarrak galtzen ditu, eta edaten ez badu, leher egiten.