14. «Nik zerua lainotzean, ostadarra azalduko da hodeietan;
15. orduan, zuei eta bizidun guztiei emandako itun-hitz honetaz oroituko naiz: ez direla aurrerantzean urak uholde bihurtuko, bizidun oro suntsitzeko.
16. Ostadarra hodeietan ikustean, bizidun guztiei betiko ematen diedan itun-hitz honetaz oroituko naiz».
17. Jainkoak esan zion Noeri: «Hau da, bada, lurreko bizidun guztiekin egiten dudan itunaren ezaugarria».
18. Noerekin beronen semeok atera ziren ontzitik: Sem, Kam, Kanaanen aita, eta Jafet.
19. Noeren hiru seme hauetatik sorturiko ondorengoak munduan barrena hedatu ziren.
20. Noe nekazaria zen eta mahastia landatu zuen.
21. Ardoa edan zuen batean, mozkortu egin zen eta bere oihal-etxolaren erdian biluzik zegoen etzana.
22. Kanaanen aita Kamek, bere aita biluzik ikusirik, kanpoan ziren beste bi anaiei jakinarazi zien.
23. Sem eta Jafetek, soingaineko bat hartu, sorbaldan bien artean ipini eta, atzeraka joanez, aita biluzia estali egin zuten. Beste aldera begiratzen zutenez, ez zuten aita biluzik ikusi.
24. Ardoaren lozorrotik esnatu zenean, jakin zuen Noek bere seme gazteenak egin ziona.
25. Orduan, esan zuen:«Madarikatua Kanaan: izan bedibere senideen esklaboen esklabo».
26. Esan zuen, gainera:«Bedeinkatua Jauna,Semen Jainkoa!Izan bedi Kanaan Semen esklabo!
27. Jainkoak zabal egin beza Jafet!Bizi bedi Semen oihal-etxoletan!Izan bedi Kanaan Jafeten esklabo!»
28. Uholdearen ondoren, ehun eta berrogeita hamar urtez bizi izan zen Noe.
29. Guztira bederatziehun eta berrogeita hamar urtez bizi ondoren, hil egin zen.