18. probaldia baita.Honela diot nik, Jainko Jaunak.
19. Zuk, gizaseme, hitz egin nire izeneaneta egin txalo.Ezpatak behin, bitan,hirutan joko du;harrapaturik dauzkahilketarako ezpatak,triskantza handirako ezpatak.
20. Bihotzei dar-dar eragitekoeta hildako ugari egon dadin,ate guztietara zuzendu dutezpata sarraskitzailea,distira botatzeko egina,sarraskirako leundua.
21. Ezpata zorrotz hori,jo ezker-eskuin,jarri zeure ahoa edonon.
22. Nik ere egingo dut txaloeta neure suminaazkeneraino hustuko.Nik, Jaunak, hitz egin dut».
23. Honela mintzatu zitzaidan Jauna:
24. «Zuk, gizaseme, marraztu bi bide, Babiloniako erregearen ezpata etor dadin. Herrialde bakar batetik irtengo dira bi bideak. Bide bakoitzaren hasieran jarri seinale bat, ezpatak zein hiritara joan behar duen adieraziz:
25. bata, amondarren Raba hirira; bestea, Judako Jerusalem hiri gotortura.
26. Babiloniako erregea gelditu egin da bidegurutzean, bi bideen hasieran, etorkizunari buruz galdegiteko: geziak astindu ditu, idoloei kontsulta egin eta abere-erraiak aztertu.
27. Eskuinean dauka Jerusalemera seinalatzen duen gezia. Beraz, eman sarraskirako agindua, bota guda-irrintzia, jarri eraso-tresnak ateen kontra, eraiki lubetak eta eraso-dorreak.
28. Jerusalemdarrei gezurrezkoa iruditu zitzaien iragarpen hau, hitzarmena egina baitzuten babiloniarrekin; baina Babiloniako erregeak beren errua aurpegiratuko die, eta preso hartuko.
29. Beraz, hau diot nik, Jainko Jaunak: Zeuek salatu duzue zeuen errua eta agerian jarri zeuen hobenak; zeuek nabarmendu dituzue zeuen bekatu eta egintza txarrak; zeuen buruak salatu dituzue; horregatik, preso hartuko zaituztete bortxaz.
30. Zuri dagokizunez, Israelgo printze, gaizkile zital hori, heldu da zure ordua, azken zigorraren eguna.