Ni, Ezekiel apaiza, Buziren semea, erbesteratuen artean bizi nintzen Kebar ibaiaren ondoan. Hogeita hamargarren urtean —Joiakin erregearen erbestealdiko bosgarren urtea zen—, laugarren hilaren bostean zerua zabaldu eta Jainkoarengandiko ikuskaria izan nuen. Han, babiloniarren herrialdean, Kebar ibaiaren ondoan, Jaunak hitz egin zidan eta beraren indarra jabetu zen nitaz.