54. Netziah eta Hatifarenak.
55. Salomonen zerbitzarien ondorengoak: Sotai, Hasoferet eta Perudaren ondorengoak;
56. Jaala, Darkon eta Gidelenak;
57. Xefatias, Hatil, Pokeret-Hatzebaim eta Amirenak.
58. Tenpluko laguntzaileak eta Salomonen zerbitzarien ondorengo guztiak, 392 lagun.
59. Tel-Melah, Tel-Harxa, Kerub-Adam eta Imertik itzulitako batzuek beren familiaz eta jatorriz israeldar zirenik ezin izan zuten argitu.
60. Delaias, Tobias eta Nekodaren ondorengoak ziren, 652 lagun.
61. Zenbait apaiz ere egoera berean zeuden: Hobaias, Hakotz eta Barzilairen ondorengoak ziren. Azken honek, Galaadeko Barzilairen alaba batekin ezkondu zelako zeraman izen hori.
62. Beren jatorri bila genealogi liburuetan ibili arren, ez zuten aurkitu; horregatik, apaizgotik kanpora bota zituzten.
63. Janari sakratuetatik jatea debekatu egin zien gobernariak, harik eta apaiz batek «Urim eta Tumim» epaigailuen bidez haien egoera argitu arte.
64. Itzulitako guztiak 42.360 ziren.
65. Gainera, 7.337 morroi eta mirabe eta 200 kantari, gizon eta emakume.
66. Bazituzten 736 zaldi, 245 mando,
67. 435 gamelu eta 6.720 asto ere.
68. Jerusalemera, Jaunaren etxea egon zen tokira heldu zirenean, familiaburu batzuek borondatezko opariak egin zituzten, berriro Jaunaren etxea toki berean eraikitzeko.
69. Bakoitzak ahal zuena eman zuen etxegintza-lanetarako; guztira 488ren bat kilo urre, 2.500en bat kilo zilar eta 100 apaiz-tunika.
70. Apaizak, lebitarrak, kantariak, atezainak, tenpluko laguntzaileak eta gainerako herritarrak beren hirietan jarri ziren bizitzen. Horrela, israeldar guztiak jatorrizko hirietara itzuli ziren.