2. «Aldi hartan, ni, Daniel, atsekabeturik egon nintzen hiru astez.
3. Ez nuen hartu janari goxorik, ez haragirik, ez ardorik, eta ez nuen erabili usain gozoko lurrinik ere, hiru asteak amaitu arte.
4. Lehenengo hilaren hogeita lauan, Tigris ibai handiaren ertzean nengoen.
5. Halako batean, gizon bat ikusi nuen, lihozko soinekoz eta urre hutsezko gerrikoz jantzia.
6. «Haren gorputzakharribitxia zirudien,aurpegiak tximistaren distira zuen;begiak suzko zuziakbezalakoak zituen,beso eta zangoakbrontze leundua bezain distiratsuak.Haren ahotsak jendetza handi batenzarata-hotsa zirudien.
7. «Ikuskaria neuk bakarrik ikusi nuen. Nirekin zeudenek ez zuten ezer ikusi; baizik eta, ikara handiak harturik, ihesi joan ziren eta ezkutatu.
8. Neu bakarrik gelditu nintzen aparteko ikuskari hari begira. Indar gabe gelditu nintzen, aurpegia zurbil.
9. Haren hitz-hotsa entzutean, konorte gabe gelditu nintzen eta ahuspez lurrera erori.
10. «Orduan, esku batek ukitu eta dardaraz lauoinka jarri ninduen.
11. Honela esan zidan: “Daniel, bereziki maite zaitu Jainkoak! Adi ongi esango dizudana. Zuti zaitez, zuregana bidali bainaute!” Hitzok esan zizkidanean zutik jarri nintzen, ikaraz dar-dar.
12. Honela jarraitu zuen: “Ez beldurtu, Daniel! Gertatzen zena ulertu eta Jainkoaren aurrean apaltzeko gogoa izan zenuen egun beretik entzun du hark zure otoitza. Horregatik etorri natzaizu.
13. Baina Pertsia erreinuko aingeru zaindaria aurka jarri zait hogeita bat egunez, Mikael, aingeru nagusietako bat, laguntzera etorri zaidan arte. Horregatik, han egon beharra izan dut, Pertsiako erregeen ondoan.
14. Eta orain, zure herriari azken egunetan gertatuko zaiona azaltzera etorri natzaizu, egun horietarako baita ikuskaria”.
15. «Horrela hitz egin zidanean, burumakur eta hitzik gabe gelditu nintzen.
16. Baina gizon antzeko batek ezpainak ukitu zizkidan, eta berriro ere ahoa ireki eta hitz egin ahal izan nuen. Aurrean neukanari esan nion: “Nire jauna, zeharo larriturik nago ikuskari honengatik eta indarrik gabe gelditu naiz.