33. Jainkoa dut gordeleku indartsu,bide zuzenetik ibilarazten nau.
34. Oreinarenak bezain arindizkit oinak egin,eta neure tontorretansendo nau ezarri.
35. Trebatzen dizkit eskuak gudurako,eta besoakbrontzezko uztaia tenkatzeko.
36. Babeskiak bezala gorde nauzueta salbatu,erantzun didazu eta indartsu egin.
37. Bidea zabalagotu didazueta nire oinak ez dira oztopatu.
38. «Etsaiak pertsegitu nitueneta triskatu,eta ez nintzen itzulidenak suntsitu arte.
39. Suntsitu nituen eta desegin,ez ziren aurrerantzean jaiki;nire oinazpira erori ziren.
40. Indarrez jantzi ninduzun gudurako,menpean jarri zenizkidan arerioak.
41. Nire etsaiak ihesi jarri zenituen,gorroto nindutenak hondatu nituen.
42. Begiratu zuten, baina inork salbatu ez;Jaunarengana jo,baina hark entzun ez.
43. Lurreko hautsa bezalaxehatu nituen,kaleko lokatza bezalaoinpean zapaldu.
44. «Ene herriaren liskarretatikatera ninduzun,atzerritarren buruzagi izendatu.Herri ezezagunajarri zitzaidan zerbitzari,
45. arrotzek lausengatzen ninduten,entzuten zidaten eta esana betetzen.
46. Atzerritarrak kikildu egin ziren,eta beren gordelekuetatikdar-darka irten.
47. «Gora Jauna,bedeinkatua ene harkaitza!Goretsia Jainkoa,salbatzen nauen haitza!
48. Ene Jainko, zuk mendekatu nauzu,herriak menpean jarri dizkidazu.