21. Jakin zuen David erregeak gertatuaren berri eta erabat haserretu zen.
22. Absalomek ez zion hitzik esan bere anaia Amnoni, baina gorrotoa zion, arreba Tamar bortxatu zuelako.
23. Handik bi urtera, Absalomek errege-seme guztiak gonbidatu zituen Efraim ondoko Baal-Hatzorren egiten ari zen ardi-mozketako jaira.
24. Absalomek, erregeagana joan eta esan zion:—Ardi-moztearen jaia dugu. Etor bitez nirekin, otoi, erregea eta beronen zerbitzariak.
25. Erregeak erantzun zion Absalomi:—Ez, ene seme, ez gara guztiok joango; istilu handia izango litzateke zuretzat.Absalom eske eta eske ari zitzaion arren, erregeak ez zuen joan nahi izan eta bedeinkatu egin zuen agurtzeko.
26. Absalomek, orduan:—Zuk etorri nahi ez baduzu, utziozu gure anaia Amnoni gurera etortzen.Erregeak galdetu zion:—Zertarako joan behar du zuenera?
27. Absalom behin eta berriro esaten ari zitzaionez, azkenean utzi egin zien joaten Amnoni eta gainerako seme guztiei Absalomen etxera.
28. Absalomek agindu zien bere morroiei:—Begira, ardoak Amnonen bihotza alai-alai egin eta nik bera hiltzeko esatean, hil ezazue. Ez izan beldurrik, neuk agintzen dizuet eta. Aurrera eta izan ausart!
29. Absalomek agindu bezala, morroiek hil egin zuten Amnon. Errege-seme guztiek jaiki eta nork bere mandoz ihes egin zuten.