12. Ezkutuan egin zenuen zuk; Israel osoaren aurrean eta egun-argitan eginen dizut nik».
13. Davidek erantzun zion Natani:—Bekatu egin dut Jaunaren aurka.Natanek Davidi:—Jaunak, hala ere, barkatzen dizu bekatua. Ez zara hilko.
14. Baina egin duzunaz Jauna larriki gutxietsi duzulako, jaio zaizun semea hil egingo da.
15. Gero, Natan etxera itzuli zen.Jaunak larriki gaixoarazi zuen Uriasen emazteak Davidi ekarritako haurra.
16. Haurra bizi zedin eskatu zion Davidek Jainkoari, barau zorrotza eginez eta gauak lurrean etzanda emanez.
17. Joan zitzaizkion jauregiko arduradunak lurretik jaikiarazteko asmotan, baina hark ez zuen nahi izan, ezta deus jan ere haiekin.
18. Zazpigarren egunean hil zen haurra. Zerbitzariak beldur ziren haurra hila zela Davidi adierazteko. Honela zioten: «Haurra bizi zen bitartean mintzatzen gintzaizkion eta ez zigun aditzen. Nola adierazi orain hil zaiola haurra? Egingo digu ikaragarriren bat!»
19. Sumatu zituen Davidek bere zerbitzariak zurrumurruka, eta antzeman zuen hila zela haurra. Orduan, galdegin zien Davidek zerbitzariei:—Hil da haurra, ezta?Haiek erantzun:—Hil da, bai.
20. Orduan, Davidek, lurretik jaiki, bainatu eta usainki gozoz igurtzi zuen bere burua. Aldatu zituen jantziak, Jaunaren etxolara joan eta ahuspeztu egin zen. Ondoren, etxera etorri, janaria eskatu eta jan zuen.
21. Zerbitzariek esan zioten:—Zertan ari zara? Haurra bizi zela barau eta negar egiten zenuen. Hil da haurra, eta zu jaiki eta jaten?
22. Davidek erantzun:—Haurra bizi zen bitartean, berarengatik egiten nuen barau eta negar. Neure baitan nioen: «Ea errukitzen zaidan Jauna eta bizirik gelditzen den haurra».
23. Orain, ordea, hila da; zertarako baraua? Ekar ote dezaket berriro bizira? Ni bai joango naizela berarengana; bera niregana, ordea, ez.