22. Eliseok erantzun:—Ez, ez hil! Ezpataz nahiz geziz hiltzen al dituzu, bada, preso hartzen dituzunak? Emaizkiezu ogia eta ura, jan eta edan dezaten. Eta doazela, gero, beren nagusiagana.
23. Otordu handia eman zien orduan erregeak. Jan eta edan zutenean, agurtu egin zituen eta haiek beren nagusiagana itzuli ziren. Aurrerantzean ez zen Israel lurraldean siriar talderik sartu.
24. Beste batean, Siriako errege Ben-Hadadek, bere gudaroste osoa bildurik, setiatu egin zuen Samaria.
25. Hain gogor setiatu zuen, izugarrizko gosetea izan baitzen Samarian; astaburu bakar batek zilarrezko laurogei txanpon balio zuen, eta kilo erdi uso-zirinek zilarrezko bost txanpon.
26. Haietako egun batean, Israelgo erregea harresian zebilelarik, emakume batek honela egin zion oihu:—Lagun iezadazu, ene errege jauna!
27. —Jaunak laguntzen ez badizu, zerez lagunduko dizut nik? Ez dut ogirik, ez ardorik.
28. Gero galdetu zion erregeak:—Zer gertatzen zaizu, bada?Emakumeak erantzun:—Hara, emakume horrek lehengoan esan zidan: «Eman zeure semea gaur, jan dezagun; bihar nirea jango dugu».
29. Egosi genuen, beraz, nire semea eta jan. Biharamunean, berea emateko esan nion, jan egin behar genuela eta. Baina gorde egin du.
30. Erregeak, emakume haren hitzak aditzean, urratu egin zituen jantziak. Harresian zebilenez, ikusi zuen herriak zaku-jantzia zeramala erregeak soinekoen azpitik, larru gainean.
31. Erregeak esan zuen:—Zigor nazala gogor Jaunak, baldin eta Xafaten seme Eliseoren burua gaur lepo gainean gelditzen bada.