6. Jonatanek diotso bere ezkutariari:—Zatoz, goazen jentil arrotz horien gudari-tokiraino. Behar bada, lagunduko digu Jaunak, ez baitu eragozpenik jende askorekin nahiz gutxirekin garaipena emateko.
7. Ezkutariak erantzun zion:—Egizu nahi duzuna. Aurrera! Zeurekin nauzu, nahi duzunerako.
8. Jonatanek gehitu zuen:—Goazen, bada, jentil arrotz horiengana. Ikus gaitzatela.
9. Eta «Geldi, gu zuengana joan arte!» esaten badigute, geure tokian geldituko gara, beraiengana igo gabe.
10. Aldiz, «Igo guregana!» esaten badigute, igo eginen gara, Jaunak eskura emango baitizkigu. Horixe izanen dugu seinale.
11. Agertu ziren, bada, biak filistearren gudari-toki aurrean, eta filistearrek honela zioten: «Hara, ateratzen ari dituk hebrearrak gorderik zeuden zuloetatik».
12. Gero, honela mintzatu zitzaizkien gudari-tokiko gizonak Jonatani eta ezkutariari:—Igo guregana; gauzatxo bat erakutsiko dizuegu.Jonatanek esan zion ezkutariari:—Igo nire atzetik. Israelen esku utzi ditu horiek Jaunak.
13. Igo zen, beraz, Jonatan katamarrean, esku-oinez lagundurik, ezkutaria ondoren zuela. Jonatanek jo eta bota egiten zituen filistearrak, eta, atzetik, ezkutariak akabatzen zituen.
14. Jonatanek eta ezkutariak egin zuten lehenbiziko triskantza honetan ia hogei gizon galdu ziren tarte txikian.
15. Izua nagusitu zen kanpalekuan eta zelaian, jende guztiarengan. Gudari-tokikoak eta erasotzaileak ere ikaratu egin ziren. Lurralde osoa dardaratu zen; beldur ikaragarria sartu zitzaien.
16. Benjamingo Gibean zeuden Saulen zelatariak, eta jendea harat-honat sakabanatzen ari zela ikusi zuten.
17. Orduan, Saulek esan zien berekin zituenei:—Begiratu eta ikusi nor joan den gure artetik.Begiratu zuten, bada, eta Jonatan eta ezkutaria falta ziren.