1. Eguna argitu zuenean, apaizburu eta herriko zahar guztiek bildu eta Jesusen kontrako erabakia hartu zuten, heriotzara kondenatzeko.
2. Gero, lotuta eraman zuten eta Pilato gobernariaren eskuetara eman.
3. Judas saltzaileak, Jesus kondenatua zutela ikustean, damu izan zuen eta zilarrezko hogeita hamar txanponak apaizburu eta herriko zaharrei itzuli zizkien,
4. esanez:—Oker egin dut errugabea heriotzara emanez.Baina haiek erantzun zioten:—Eta guri zer? Hor konpon!
5. Orduan, dirua tenpluan jaurtirik, alde egin eta bere burua urkatu zuen.
6. Apaizburuek dirua jaso eta esan zuten: «Ez da zilegi diru hau tenpluko dirutegira botatzea, odoletan zikindua baita».
7. Eta elkarren artean erabaki ondoren, «Eltzegilearen soroa» erosi zuten diru harekin, kanpotarren hilerri izan zedin.
8. Horregatik, gaur egun ere «Odol-soro» deitzen zaio toki hari.
9. Honela bete zen Jeremias profetak esana: Eta hartu zituzten zilarrezko hogeita hamar txanponak; hori izan zen israeldarrek ezarri zioten salneurria.
10. Eta eltzegilearen soroa erosteko erabili zituzten, Jaunak agindu zidan bezala.
11. Jesus gobernariaren aurrean aurkeztu zuten. Gobernariak galdetu zion:—Zu al zara juduen erregea?Jesusek erantzun zion:—Zeuk diozu.
12. Apaizburuek eta zaharrek salaketa asko egiten zuten haren aurka, baina hark ez zuen ezer erantzuten.
13. Pilatok esan zion:—Ez al duzu entzuten zenbat gauza ateratzen duten zure kontra?
14. Eta ez baitzion salakuntza bati ere erantzunik eman, erabat harriturik gelditu zen gobernaria.
15. Pazko-jaiero preso bat askatu ohi zuen gobernariak, herriak nahi zuena.
16. Bazen orduan preso sonatu bat, Barrabas zeritzana.
17. Beraz, jendea bildu zenean, Pilatok galdetu zien:—Zein nahi duzue askatzea, Barrabas ala Jesus, Mesias delakoa?
18. Ongi baitzekien bekaizkeriaz emana ziotela Jesus.
19. Epaimahaian eseria zegoela, emazteak mandatu hau bidali zion: «Ez zaitezela errugabe horrekin sar! Asko sufritu dut bart ametsetan hori dela eta».
20. Baina apaizburuek eta zaharrek jendea berotu zuten Barrabasen askatasuna eta Jesusen heriotza eska zitzan.
21. Gobernariak berriro galdetu zien:—Bietako zein nahi duzue askatzea?—Barrabas —erantzun zuten.
22. Pilatok esan zien:—Eta zer egin behar dut Jesusekin, Mesias delakoarekin?Denek erantzun zuten:—Gurutzean josi!
23. Eta hark:—Zer oker egin du, bada?Haiek, are eta oihu handiagoz:—Gurutzean josi!
24. Guztia alferrik zela eta, gainera, iskanbila sortzera zihoala ikusirik, Pilatok ura hartu eta eskuak garbitu zituen jendearen aurrean, esanez:—Ez naiz gizon honen heriotzaren erantzule! Zeuek ikusi!
25. Herri osoak erantzun zuen:—Geu eta gure ondorengoak egiten gara horren heriotzaren erantzule!
26. Orduan, Barrabas askatu zien eta Jesus, zigorkarazi ondoren, haien eskuetara eman zuen, gurutziltza zezaten.
27. Gobernariaren soldaduek Jesus jauregira eraman zuten eta gudari-taldeko denak bildu zituzten haren inguruan.
28. Soinekoak erantzi zizkioten eta purpurazko kapa batez jantzi zuten.
29. Arantzaz egindako koroa ezarri zioten buruan eta kanabera eskuan, eta, aurrean belaunikaturik, iseka egin zioten esanez: «Agur, juduen erregea!»
30. Listua botatzen zioten eta, kanabera kendurik, buruan jotzen zuten.
31. Nahiko iseka egin ondoren, kapa erantzi eta bere soinekoak jarri zizkioten. Gero, gurutzean josteko eraman zuten.
32. Ateratzean, Zireneko gizon bat aurkitu zuten, Simon zeritzana, eta Jesusen gurutzea eramatera behartu zuten.
33. Golgota izeneko tokira iritsi zirenean (Golgotak «Burezur» esan nahi du),
34. behazunez nahasiriko ardoa eman zioten edatera. Jesusek dastatu bai, baina ez zuen edan nahi izan.
35. Gurutzean josi ondoren, soldaduek Jesusen jantziak banatu egin zituzten zotz eginez.
36. Eta han gelditu ziren, eserita, zaintzen.
37. Buruaren gainaldean kondenaren arrazoia ipini zuten idatzita: «Hau Jesus da, juduen erregea».
38. Bi lapur gurutziltzatu zituzten Jesusekin batera, bata eskuinean eta bestea ezkerrean.
39. Handik igarotzen zirenek irain egiten zioten Jesusi, buruari eragin
40. eta esanez: «Santutegia desegin eta hiru egunetan eraikitzen omen duan horrek, Jainkoaren Semea baldin bahaiz, salba ezak heure burua! Jaits hadi gurutzetik!»
41. Era berean, apaizburu, lege-maisu eta zaharrek ere irri egiten zioten, esanez:
42. «Besteak salbatu ditik, eta bere burua ezin. Israelgo errege omen duk hori; jaits dadila orain gurutzetik, eta sinetsiko diagu berarengan.
43. Jainkoarengan jarria dik uste ona; libra dezala orain, maite baldin badu; ez zuen, bada, esaten Jainkoaren Semea zela?»
44. Orobat, berarekin gurutzean josiak zeuden lapurrek ere irain egiten zioten.
45. Eguerditik hirurak arte ilundu egin zuen lurbira osoan
46. Hirurak inguruan, Jesusek oihu handiz esan zuen: «Eli, Eli, lema sabaktani?» (Hau da: «Ene Jainko, ene Jainko, zergatik utzi nauzu?»).
47. Hau entzutean, bertan zeuden batzuek esan zuten: «Eliasi deika ari da».
48. Eta berehala, haietako batek, lasterka belaki bat hartzera joan, ozpinetan busti eta, kanabera bati muturrean erantsiz, edatera eman zion.
49. Besteek, ordea, zioten: «Egon, ea datorkion Elias salbatzera!»
50. Baina Jesusek, berriro deiadar handia eginez, azken arnasa eman zuen.
51. Eta horra, santutegiko oihala erdiz erdi urratu zen, goitik beheraino; lurrikara izan zen eta harkaitzak zartatu egin ziren;
52. hilobiak zabaldu eta hilik zeuden santu asko piztu egin ziren:
53. hilobietatik irten eta, Jesus piztu ondoren, hiri santuan sartu ziren eta jende askori agertu zitzaizkion.
54. Lurrikara eta gertakari guztiok ikustean, erromatar ehuntariak eta harekin Jesus zaintzen zeuden besteek, beldurrak jota, esan zuten: «Zinez, Jainkoaren Semea zen hau!»
55. Baziren han emakume asko ere, urrutitik begira; Jesusi jarraituz Galileatik etorriak ziren, beraren zerbitzari;
56. haien artean, Magdalako Maria, Santiago eta Joseren ama Maria, eta Zebedeoren semeen ama.
57. Ilunabarrean, Jose zeritzan Arimateako gizon aberats bat etorri zen, Jesusen ikaslea.
58. Pilatogana aurkeztu eta Jesusen gorpua eskatu zion. Pilatok emateko agindu zuen.
59. Josek, gorpua harturik, izara garbi batean bildu zuen
60. eta haitzean zulaturiko hilobi berri batean ezarri. Gero, harri handi bat irauliz, hilobiko sarrera itxi eta joan egin zen.
61. Magdalako Maria eta beste Maria hilobi aurrean eserita zeuden.
62. Biharamuna larunbata zen. Apaizburuak eta fariseuak Pilatogana bildu ziren elkarrekin,
63. eta esan zioten:—Jauna, gogoratu dugu engainatzaile horrek, artean bizi zelarik, esan zuela: «Hiru egunen buruan piztu egingo naiz».
64. Agindu ezazu, bada, hirugarren eguna arte hilobia zaintzeko; ez dadila gerta, haren ikasleak gorpua eraman eta gero «Hildakoen artetik piztu da» herriari esanez etortzea. Azken engainu hau lehenengoa baino okerragoa izango litzateke.
65. Pilatok erantzun zien:—Badituzue zeuen guardiak. Zoazte, eta zaindu dakizuen modura.
66. Joan ziren, bada, eta hilobia segurtatu zuten, harria zigilatuz eta guardia ipiniz.