1. Jesusek, Hamabiak beregana bildurik, deabru guztiak botatzeko eta gaitzak sendatzeko indarra eta ahalmena eman zien.
2. Eta Jainkoaren erregetza hots egitera eta gaixoak sendatzera bidali zituen,
3. esanez: «Ez hartu deus ere biderako, ez makilarik, ez zakutorik, ez ogirik, ez dirurik, eta ez dezala inork aldatzeko jantzirik eraman.
4. Edozein etxetan sartzen zaretela, gelditu bertan herri hartatik atera arte.
5. Eta onartzen ez bazaituzte, herri hartatik alde egitean, astindu zeuen oinetako hautsa, beraien kontrako seinaletzat».
6. Atera ziren, bada, eta herriz herri joan ziren, berri ona hots eginez eta alde guztietan gaixoak sendatuz.
7. Jakin zuen Herodes agintariak gertatzen zen guztia, eta zer pentsa ez zekiela zegoen. Batzuek Joan hildakoen artetik piztu zela zioten;
8. beste batzuek Elias profeta azaldu zela; beste zenbaitek, berriz, antzinako profetaren bat piztu zela.
9. Herodesek, berriz, honela zioen: «Joani neuk moztu nion lepoa. Nor da, bada, hau, horrelakoak entzuten baititut beroni buruz?» Eta Jesus ezagutzeko egokiera bila zebilen.
10. Apostoluek, itzultzean, egin zuten guztia kontatu zioten Jesusi. Orduan, haiek berekin hartu eta Betsaida zeritzan herrialdera joan zen bakarrik.
11. Baina ohartu zen jendea eta jarraitu egin zion. Jesusek ongi hartu zituen eta Jainkoaren erregetzaz hitz egin zien eta premia zeukaten guztiak sendatu zituen.
12. Eguna iluntzen hasia zen. Hamabiak hurbildu eta esan zioten Jesusi:—Bidal ezazu jendea inguruko auzo eta baserrietara, ostatu eta jan bila joan daitezen, hemen oso aparte baikaude.
13. Baina hark erantzun zien:—Eman zeuek jaten.Haiek, orduan:—Ez daukagu bost ogi eta bi arrain besterik, jende honentzat guztiarentzat jatekoa erostera geu joaten ez bagara behintzat.
14. Bosten bat mila gizon ziren. Jesusek esan zien ikasleei:—Eserarazi berrogeita hamarnaka.
15. Hala, denak eserarazi zituzten.
16. Hartu zituen Jesusek bost ogiak eta bi arrainak, eta, begiak zerura jasorik, bedeinkazioa esan, ogiak zatitu eta ikasleei eman zizkien, jendeari eskaintzeko.
17. Asetzeraino jan zuten denek, eta gelditutako hondarrez hamabi saski bete zituzten.
18. Jesus bakardadean otoitzean ari zen batean, ikasleak bildu zitzaizkion, eta Jesusek galdetu zien:—Nor naizela dio jendeak?
19. Haiek erantzun zioten:—Batzuek Joan Bataiatzailea zarela; beste batzuek Elias; besteek antzinako profetaren bat piztu dela.
20. Jesusek galdetu zien:—Eta zuek, nor naizela diozue?Pedrok erantzun:—Jainkoaren Mesias.
21. Jesusek inori ez esateko agindu zien zorrotz,
22. eta hau esan zien gainera: «Gizonaren Semeak asko sufritu behar du; zahar, apaizburu eta lege-maisuek gaitzetsi egingo dute eta hil, eta hirugarren egunean piztu egingo da».
23. Gero, denei esan zien: «Nire ondoren etorri nahi duenak uko egin biezaio bere buruari, har beza bere eguneroko gurutzea eta jarrai biezat.
24. Izan ere, bere bizia gorde nahi duenak galdu egingo du; bere bizia niregatik galtzen duenak, ordea, gorde egingo du.
25. Zertarako du gizakiak mundu guztia irabaztea, bere burua galtzen eta hondatzen badu?
26. Beraz, inor nitaz eta nire mezuaz lotsatzen bada, Gizonaren Semea ere lotsatu egingo da hartaz, bere aintzarekin, bere Aitaren aintzarekin eta aingeru santuen aintzarekin etorriko denean.
27. Zinez diotsuet: Hemen daudenetako batzuk ez dira hilko, harik eta Jainkoaren erregetza ikusi arte».
28. Hitzaldi honetatik zortziren bat egunera, Pedro, Joan eta Santiago berekin hartu eta mendira igo zen Jesus, otoitzera.
29. Eta, otoitzean ari zela, aurpegiko itxura aldatu egin zitzaion, eta jantziak zuri distiratsu bihurtu.
30-31. Hartan, bi gizon azaldu ziren, aintzaz distiratsu: Moises eta Elias, eta Jesusekin mintzo ziren Jerusalemen gertatzekoa zen honen heriotzaz.
32. Pedro eta lagunak logaleak jota zeuden; baina esnatu ziren eta Jesusen aintza eta harekin zeuden bi gizonak ikusi zituzten.
33. Hauek urruntzean, Pedrok esan zion Jesusi: «Maisu, zein ederki gauden hemen! Zergatik ez egin hiru etxola: bata zuretzat, bestea Moisesentzat eta bestea Eliasentzat?»Ez zekien zer esaten zuen ere.
34. Eta, hori zioela, hodei batek estali zituen, eta beldurtu egin ziren hodeipean sartzean.
35. Mintzo hau izan zen hodeitik: «Hauxe dut neure Semea, nik hautatua. Entzun berari!»
36. Mintzoaren ondoren, Jesus bakarrik ageri zen. Ikasleek isilik gorde zuten eta, ordukoz, ez zioten inori esan ikusitakorik ezer.
37. Biharamunean, menditik beherakoan, jende asko atera zitzaion bidera.
38. Hartan, gizon batek jendartetik oihuka esan zion:—Maisu, begira, arren, nire semeari, bakarra baitut.
39. Espiritu batek hartzen du menpean, eta bat-batean garrasika hasten da; gogor astintzen du eta lerdea dariola jartzen, eta oso nekez alde egiten du berarengandik, hauts eginda uzten duelarik.
40. Zure ikasleei eskatu diet espiritua botatzeko, baina ezin izan dute.
41. Jesusek esan zuen:—Hau gizaldi sinesgogor eta makurra! Noiz arte egon behar ote dut zuen artean eta jasan behar ote zaituztet? Ekar ezazu hona semea.
42. Mutila zetorrela, deabruak lurrera bota eta gogor astindu zuen. Jesusek mehatxu egin zion espiritu gaiztoari, mutikoa sendatu zuen eta aitari itzuli zion.
43. Denak harriturik gelditu ziren Jainkoaren handitasuna ikustean.Jesusek egiten zituenengatik txunditurik zeuden denak. Hark esan zien ikasleei:
44. «Hartu ongi gogoan hitzok: Gizonaren Semea gizakien eskuetara emango dute».
45. Haiek, ordea, ez zuten ulertzen zer ari zitzaien; ilun gertatzen zitzaien, eta ezin ziren esanahiaz jabetu; galdetzera, berriz, ez ziren ausartzen.
46. Eztabaida sortu zen ikasleen artean, nor ote zen beraietan handiena.
47. Igarri zizkien Jesusek beren burutazioak eta, haur bat harturik, bere ondoan jarri
48. eta esan zien: «Haur hau nire izenean onartzen duenak neu onartzen nau; eta ni onartzen nauenak, bidali nauen hura onartzen du. Zeren zuetan txikiena, horixe baita handiena».
49. Orduan, Joanek esan zion:—Maisu, gizon bat ikusi dugu zure izenean deabruak botatzen, eta eragotzi egin nahi izan diogu, ez baita gure taldekoa.
50. Baina Jesusek erantzun:—Ez eragotzi, zeren zuen kontra ez dagoena zuen alde baitago.
51. Mundu honetatik eramana izateko garaia bazetorkiolarik, Jerusalemera joateko erabaki sendoa hartu zuen Jesusek.
52. Mandatari batzuk bidali zituen aurretik, eta Samariako herri batean sartu ziren Jesusi ostatua prestatzeko.
53. Baina herrikoek ez zuten hartu nahi izan, Jerusalemera zihoala eta.
54. Hori ikusirik, Santiago eta Joan ikasleek esan zioten: «Jauna, aginduko al dugu zerutik tximista erori eta garbi ditzan?»
55. Baina Jesusek, haiengana itzulirik, haserre egin zien.
56. Gero, beste herri batera joan ziren.
57. Bidean zihoazela, batek esan zion Jesusi:—Noranahi jarraituko dizut.
58. Jesusek esan zion:—Azeriek badituzte zuloak eta aireko hegaztiek habiak; Gizonaren Semeak, ordea, ez du burua non ezarri.
59. Beste bati esan zion:—Jarraitu niri.Baina hark erantzun:—Jauna, uztazu lehenbizi aitaren hiletak egitera joaten.
60. Eta Jesusek:—Utzi hilei beren hildakoen hiletak egiten; zu zoaz Jainkoaren erregetza hots egitera.
61. Beste batek, berriz, esan zion:—Jarraituko dizut, Jauna, baina uztazu aurrena etxekoei agur egiten.
62. Baina Jesusek erantzun:—Goldeari heldu eta atzera begiratzen duena ez da gai Jainkoaren erreinurako.