58. Jakin zuten auzokoek eta ahaideek zein erruki handia izan zion Jaunak, eta harekin batean poztu ziren.
59. Jaio eta zortzi egunera, haurra erdaintzera joan ziren, eta aitaren izena ipini nahi zioten, Zakarias.
60. Baina amak esan zuen:—Ez, Joan izango du izena.
61. Esan zioten:—Ez duzu senitartean inor izen horretakorik.
62. Orduan, aitari galdetu zioten keinuka, ea zein izen nahi zion jarri.
63. Hark oholtxo bat eskatu zuen eta bertan idatzi: «Joan du izena». Denak harriturik gelditu ziren.
64. Bat-batean, mihia askatu zitzaion Zakariasi, eta berriro hitz egiten eta Jainkoa goresten hasi zen.
65. Auzoko guztiak beldurrak hartu zituen, eta Judeako mendialde guztian zabaldu zen gertatuaren berri.
66. Entzuten zuten guztiek beren baitarako esaten zuten: «Zer izango ote da ume hau?» Zeren Jauna lagun baitzuen.
67. Zakarias, haurraren aita, Espiritu Santuaz beterik, profeta bezala mintzatu zen, esanez:
68. «Bedeinkatua Jauna,Israelen Jainkoa,bere herriarengana etorrieta askatu duena!
69. Salbatzaile indartsua sortu digubere zerbitzari Davidenondorengoen artean.
70. Hala hitzemana zuen antzinatikbere profeta santuen ahoz:
71. salbatuko gintuelagure etsaien menpetik,gorroto gaituzten guztien eskutik;
72. horrela agertu dugure gurasoenganako errukiaeta oroitu da bere itun santuaz,
73. gure arbaso Abrahamiegindako zin-hitzaz:berak emango zigula,
74. etsaien menpetik libraturik,beldur gabe bera zerbitzatzea,
75. santutasun eta justiziaz,beraren aurreangeure bizitza guztian.