43. Nor naiz ni, nire Jaunaren ama ni ikustera etortzeko?
44. Zure agurra nire belarrietara iritsi orduko, pozez punpaka hasi zait haurra sabelean.
45. Zorionekoa zu, Jaunak esan dizuna beteko dela sinetsi duzulako!»
46. Orduan, Mariak esan zuen:
47. «Jaunaren handitasunadut goresten,pozaren pozez daukat barrena,Jainkoa baitut salbatzaile.
48. Bere mirabe ezerez honenganjarri ditu begiak;horregatik, dohatsu deituko nauteguztiek gaurdanik.
49. Gauza handiak egin ditunire alde Ahalguztidunak.Santua da
50. eta gizaldiz gizaldi errukitsuabegirune diotenentzat.
51. Bere indar guztiaz jokatu du:buru-harroak suntsitu ditu,
52. ahaltsuak goi-postuetatik botaeta ezerezak gora jaso;
53. ondasunez bete ditugose zeudenak,eta esku-hutsik bidali aberatsak;
54. lagun etorri zaio bere herri Israeli,bere errukiaz oroiturik:
55. hala hitzemana ziengure arbasoei,Abrahami eta ondorengoeibetiko».
56. Mariak hiruren bat hilabete egin zituen Elisabetekin; gero, etxera itzuli zen.
57. Denbora bete zitzaionean, Elisabetek semea izan zuen.
58. Jakin zuten auzokoek eta ahaideek zein erruki handia izan zion Jaunak, eta harekin batean poztu ziren.
59. Jaio eta zortzi egunera, haurra erdaintzera joan ziren, eta aitaren izena ipini nahi zioten, Zakarias.
60. Baina amak esan zuen:—Ez, Joan izango du izena.
61. Esan zioten:—Ez duzu senitartean inor izen horretakorik.
62. Orduan, aitari galdetu zioten keinuka, ea zein izen nahi zion jarri.
63. Hark oholtxo bat eskatu zuen eta bertan idatzi: «Joan du izena». Denak harriturik gelditu ziren.