17. «Jerusalemera itzuli nintzen eta, tenpluan otoitzean ari nintzela, goi-ikuskari bat izan nuen.
18. Jauna ikusi nuen eta esan zidan: “Atera zaitez Jerusalemdik ahal duzun lasterren, ez baitute onartuko nitaz egingo duzun testigantza”.
19. Nik erantzun nion: “Jauna, baina denek dakite ni sinagogaz sinagoga zuregan sinesten zutenak kartzelatzen eta zigortzen ibili nintzela.
20. Eta Esteban zure lekukoa hil zutenean ere, hantxe nintzen ni, hura guztia ontzat ematen eta hiltzaileen jantziak gordetzen”.
21. Baina Jaunak esan zidan: “Zoaz, urrutira bidaltzen baitzaitut, jentil-herrietara” ».
22. Hau esan arte adi-adi egon zitzaizkion juduak, baina une hartan oihuka hasi ziren: «Garbitu hori lur gainetik! Ez du bizitzerik merezi!»
23. Haiek oihuka, jantziak astinduz eta hautsa airera botaz jarraitzen zutenez,
24. gudalburuak Paulo kuartelera sartu zuen. Eta zigorkatzeko agindu zuen, jendea haren kontra oihuka zergatik ari zen aitorrarazteko.
25. Zigorkatzeko lotzen zuten bitartean, Paulok esan zion bertan zegoen ehuntariari:—Ba al duzue eskubiderik Erromako hiritar bat epaitu gabe zigorkatzeko?
26. Hitz hauek entzutean, ehuntariak gudalburuari jakinarazi zion, esanez:—Begira ongi zer egiten duzun! Gizon hori Erromako hiritarra duzu.
27. Joan zitzaion gudalburua Paulori eta galdetu zion:—Erromako hiritarra al zara benetan?—Bai —erantzun zion Paulok.
28. Gudalburuak, berriro:—Nik ederki ordainduz erosi nuen hiritargo hori.—Ba, nik jaiotzez daukat —erantzun zion Paulok.
29. Mintzarazi behar ziotenek berehala alde egin zuten; gudalburua, berriz, beldurturik zegoen, Erromako hiritar bat katez lotua zuela konturatzean.