Itun Zaharra

Itun Berria

2 Korintoarrei 11:22-33 Elizen Arteko Biblia (EAB)

22. Hebrearrak direla? Bai ni ere. Israeldarrak direla? Bai ni ere. Abrahamen jatorrikoak direla? Bai ni ere.

23. Kristoren zerbitzariak direla? Ni gehiago, nahiz zorakeria izan hori esatea. Haiek baino neke gehiago jasan dut, kartzela gehiago, zigorradak zer esanik ez; hilzorian ere egona naiz hamaika aldiz.

24. Juduen eskuetatik bost aldiz hogeita hemeretzi zigorrada hartua naiz;

25. hiru aldiz makilatua, behin harrikatua, hiru aldiz hondoratu zen ninderaman itsasontzia eta gau-egun osoa eman nuen itsasoan galdurik.

26. Zenbat ibilaldi oinez eta zenbat arrisku! Arriskuak ibaietan, arriskuak bide-lapurren aldetik, arriskuak neure herrikoen aldetik, arriskuak jentilen aldetik, arriskuak hirietan, arriskuak basamortuan, arriskuak itsasoan, arriskuak gezurrezko senideen artean.

27. Zenbat neke eta lan! Gau asko lorik egin gabe; gose eta egarri; maiz ezer jan gabe, hotzak eta jantzirik gabe.

28. Eta horien guztien gainetik, eguneroko nire buru-haustea: eliz elkarte guztien ardura.

29. Nor gaixotzen da, ni gaixotu gabe? Nor erortzen, ni erremindu gabe?

30. Harrotu behar badut, neure ahuleziaz harrotuko naiz.

31. Eta ongi daki Jainkoak, Jesus gure Jaunaren Aitak —bedeinkatua bera beti!—, ez diodala gezurrik.

32. Damaskon nengoela, Aretas erregearen gobernariak zaintzaileak ezarri zituen hirian ni harrapatzeko;

33. baina saski batean leihotik eraitsi ninduten harresian behera, eta horrela egin nuen ihes haren eskuetatik.

Irakurri kapitulu osoa 2 Korintoarrei 11