16. Berriro diotsuet ez nazazuela zorotzat har. Edo bestela, uztazue niri ere zoro bezala zertxobait harrotzen.
17. Ez dut Jaunak argiturik hitz egiten, zoro batek hitz egingo zukeen bezala baizik, zertaz harrotu badudala jakinik.
18. Asko dira giza arrazoi hutsez harrotzen direnak; zergatik ez ni?
19. Izan ere, zuek, hain zentzudun izanik, gogoz jasaten dituzue zoroak.
20. Denak jasaten dituzue: morroi bihurtzen zaituztetenak, irensten zaituztetenak, lapurreta egiten dizuetenak, beren harrokerian gutxiesten zaituztetenak, masailekoka zarabiltzatenak.
21. Argi dago bigunegi izan naizela! Hori lotsa nirea!Besteak ausartzen direnera —badakit zoro bezala ari naizela— ni ere ausartuko naiz.
22. Hebrearrak direla? Bai ni ere. Israeldarrak direla? Bai ni ere. Abrahamen jatorrikoak direla? Bai ni ere.
23. Kristoren zerbitzariak direla? Ni gehiago, nahiz zorakeria izan hori esatea. Haiek baino neke gehiago jasan dut, kartzela gehiago, zigorradak zer esanik ez; hilzorian ere egona naiz hamaika aldiz.
24. Juduen eskuetatik bost aldiz hogeita hemeretzi zigorrada hartua naiz;
25. hiru aldiz makilatua, behin harrikatua, hiru aldiz hondoratu zen ninderaman itsasontzia eta gau-egun osoa eman nuen itsasoan galdurik.
26. Zenbat ibilaldi oinez eta zenbat arrisku! Arriskuak ibaietan, arriskuak bide-lapurren aldetik, arriskuak neure herrikoen aldetik, arriskuak jentilen aldetik, arriskuak hirietan, arriskuak basamortuan, arriskuak itsasoan, arriskuak gezurrezko senideen artean.
27. Zenbat neke eta lan! Gau asko lorik egin gabe; gose eta egarri; maiz ezer jan gabe, hotzak eta jantzirik gabe.
28. Eta horien guztien gainetik, eguneroko nire buru-haustea: eliz elkarte guztien ardura.
29. Nor gaixotzen da, ni gaixotu gabe? Nor erortzen, ni erremindu gabe?
30. Harrotu behar badut, neure ahuleziaz harrotuko naiz.