1. Honela mintzatu zitzaien Jauna Moisesi eta Aaroni:
2. «Hona hemen nik, Jaunak, agindua: Esan israeldarrei hartzeko behi gorri bat, akats gabea eta uztarrian lotu gabea,
3. eta ekartzeko Eleazar apaizari. Honek kanpalekutik atera eta bere aurrean hilaraziko du.
4. Eleazar apaizak odoletik pixka bat hartu eta behatzez zazpi bider zirtatuko du elkarketa-etxolaren aurrealderantz.
5. Gero, behia erabat erreko dute apaizaren aurrean: larru, haragi, odol eta heste.
6. Berehala, apaizak zedro-zura, isipua eta purpura gorrimina hartu eta behia erretzen deneko sutara botako ditu.
7. Ondoren, arropak garbitu eta uretan bainatuko da, eta sar daiteke berriro kanpalekura; baina kutsaturik geldituko da arratsa arte.
8. Behia erre duena ere arropak garbitu eta uretan bainatuko da, eta kutsaturik geldituko arratsa arte.
9. Garbi dagoen beste norbaitek behiaren errautsak bildu eta, kanpalekutik aterata, leku garbi batean ezarriko ditu. Errauts hori erabiliko du israeldar elkarteak garbikuntzako ura prestatzeko. Ur horrekin eginiko garbikuntza-ohikuneak barkamen-opariaren balioa du.
10. Behiaren errautsak bildu dituenak arropak garbituko ditu eta kutsaturik geldituko da arratsa arte. Betiko lege izango da hau, bai israeldarrentzat, bai haien artean bizi den etorkinarentzat.
11. «Giza gorpuren bat ukitzen duena kutsaturik geldituko da zazpi egunez.