1. Abiatu ziren, bada, mutila eta aingerua; zakurra ere beraiekin joan zen. Ilundu arte ibili ondoren, Tigris ibai ondoan gelditu ziren gaua igarotzeko.
2. Mutila uretara jaitsi zen Tigris ibaian oinak garbitzera. Bat-batean, arraintzar batek jauzi egin zuen uretatik kanpora, mutilari oina irentsi nahirik. Honek garrasi egin zuen.
3. Baina aingeruak esan zion:—Harrapatu! Ez utzi!Mutilak arraina harrapatu eta lehorrera atera zuen.
4. Aingeruak esan zion:—Zabaldu eta ken iezazkiozu behazuna, bihotza eta gibela eta utzi aparte. Bota hesteak. Behazuna, bihotza eta gibela sendagai izango dira.
5. Zabaldu zuen mutilak arraina eta, behazuna, bihotza eta gibela hartu ondoren, arrain-puska bat erre eta jan egin zuen; gainerakoa gazitu.
6. Ekin zioten berriro bideari biek batera. Mediara hurbildu zirenean,
7. mutilak galdetu zion aingeruari:—Azarias, ene anaia, zein sendagai ateratzen da arrainaren bihotz, behazun eta gibeletik?
8. Aingeruak erantzun:—Demonioak edota espiritu gaiztoren batek gizon nahiz emakumeren bati erasotzean, halakoaren aurrean arrainaren bihotza eta gibela errez gero, ez dio berriro erasoko; betiko ihes egingo du.