1. Entzun, itsas herriok,adi egon, urrutiko naziook.Jaio aurretik izan ninduengogoan Jaunak,amaren sabelean nengoela,neure izenez deitu.
2. Ezpata zorrotz bihurtu zidan mihia,bere eskupean babestu ninduen;gezi zorrotz ninduen bihurtueta geziontzian gorde.
3. Esan zidan:«Zu zara nire zerbitzaria, Israel,zure bidez agertuko dutneure ospea».
4. Ni, berriz,hau ari nintzen pentsatzen:«Alferrik nekatu naiz,hutsean eta zertarako gabeakitu ditut indarrak».Baina Jaunaren eskuetan zegoennire eskubidea,nire Jainkoaren eskuetannire lansaria.
5. Ohorez jantzi nau Jaunaketa neure Jainkoa dut indar.Amaren sabelean eratu ninduenbere zerbitzari izateko,Jakoben leinuak berarenganabihurraraztekoeta Israel herria biltzeko.Orain, honela mintzo zait Jauna:
6. «Ez da aski zu nire zerbitzari izateaJakoben leinuak susperrarazieta berritzekoeta Israelen bizirik geldituakitzularazteko;nazioen argitzat ezarriko zaitut,nire salbamenalurraren bazterrerainoeraman dezazun».
7. Hau diotso Jaunak,Israelen askatzaileeta Jainko santuak,erabat mespretxatua izan denari,mundu guztiak gorrotatueta zapaltzaileek esklabobihurtu dutenari:«Zu ikustean,altxatu egingo dira erregeak,makurtu buruzagiak,leiala den Jaunarenganakobegirunez,aukeratu zaituenIsraelen Jainko santua dela eta».
8. Hau dio Jaunak:«Onginahi-garaianerantzungo dizut,salbamen-egunean lagunduko.Nik eratu zaitut eta izendatu,herriarentzat ituna berritzeko,herrialdea susperrarazieta leheneratzeko,hondaturiko lurraldeaondaretzat banatzeko.
9. Presoei esango diezu: “Kanpora!”,eta ilunpetan daudenei:“Irten argitara!”Bide-bazter guztietanaurkituko dute larrea,muino gorri guztietan bazka.
10. Ez dira gose, ez egarri izango,ez ditu sargoriak, ez eguzkiak joko,gupidaz hartuko baitituteta gidatuko,iturburu freskoetara eramango.
11. Bideak zabalduko ditutmendietan zehar,galtzada erosoakprestatuko dizkiet».
12. Horra non datozen urrutitik:ipar eta mendebaldetik datoz,Egipto aldetik ere bai.
13. Egin poz-oihu, zeruok!Alai zaitez, lurra!Egin poz-irrintzi, mendiok!Jaunak bere herria kontsolatu baitu,atsekabean gupida izan dio.
14. «Sionek esaten zuen:“Jaunak utzia nauka,ene Jaunak ahaztua”.
15. Ahaztu ote dezake amakbere haurtxoaedo bere sabeleko umearierrukia ukatu?Ba, amak haurra ahaztuko balu ere,nik ez zaitut ahaztuko.
16. Neure esku barruanzauzkat grabatua,zure harresiak begi aurrean ditut.
17. Zure berregileakbizkorragoak izan bitezdesegileak baino;urruti zuregandik hondatzaileak!
18. Begira ingurura eta ikus:seme-alaba guztiakzuregana datoz, bildurik.Neure biziarengatik egiten dut zin:Jantzi zoragarriizango dituzu soinean,andregai-jantziz bezalainguratuko zaituzte.
19. Orain hondatuak, erraustuak,dituzu bazterrak,suntsitua herrialdea;baina laster estuegigertatuko da bizilagunentzat;irentsi zintuztenak, berriz,urruti joango dira.
20. Kendu zizkizuten seme-alabekhurbildu eta esango dizute:“Estuegia dugu toki hau:emaguzu lekua bizitzeko”.
21. Orduan, zeure baitan esango duzu:“Nork eman dizkitseme-alaba hauek?Haur gabe nengoen eta antzu,erbestean eta baztertua:nork hazi dizkit hauek?Bakarrik gelditua nintzen:nondik datozkit haurrak?”»
22. Hau dio Jainko Jaunak:«Keinu egingo diet nazioei,neure bandera jasoko herrientzat:besoetan ekarriko dituztezure semeak,lepoan zure alabak.
23. Erregeak izango dituzu haurtzain,printzesak inude.Lurreraino ahuspeztuko dirazure aurreaneta oinetako hautsamiazkatuko dizute.Horrela jakingo duzuni naizela Jauna;niregan itxaro duteneiez die inoiz usteak huts egingo.
24. Ken ote dakioke harrapakinagaraileari?Ihes egin ote diezaiokepresoak indartsuari?
25. Hauxe diot nik, Jaunak:Bai noski!Kenduko diote garaileari presoa,ihes egingo dioindartsuari harrapakinak.Neuk borrokatuko ditutborrokatzen zaituztenak,neuk salbatuko zure seme-alabak.
26. Zure zapaltzaileei beren okelajanaraziko diet,beren odolez mozkorraraziko ditut,ardo berriz bezala.Horrela jakingo dute gizaki guztiekni, Jauna, naizela zure salbatzailea,ni, Jakoben Jainko indartsua,zure askatzailea».