1. Jauna, zu ene Jainkoa:goresten zaituteta zure izena dut ospatzen,burutu baitituzuzeure egitasmo miragarriak,zeuk aspalditik leial finkatuak.
2. Hiria harri-pila bihurtu duzu,gotorlekua hondamendi;atzerritarren gazteluak lur jo du,eta inork ez du berriro jasoko.
3. Horregatik,ohore ematen dizu herri ahaltsuak,begirune dizujende ankerreko hiriak.
4. Indargabearentzatbabesleku izan zara,behartsuarentzatlarrialdian babesleku:ekaitzean aterpe,sargorian gerizpe.Izan ere, jende ankerraren erasoaekaitza hormaren kontra bezala da,
5. lurralde lehorrean sargoria bezala.Zuk mututu duzuatzerritarren zalaparta-hotsa;lainoaren itzalak beroa bezala,hala ito dituzujende ankerraren oihuak.
6. Sion mendian, Jaun ahalguztidunakotordu oparoa emango dunazio guztientzat,janari gozo mamitsuz,ardo zahar bikainez.
7. Mendi honetan kenduko duherri guztiak estalirik zeuzkan zapia,nazio guztiak bilduak zeuzkanoihala.
8. Behin betiko galduko du heriotza!Jainko Jaunakguztien begietako malkoakxukatuko ditu,eta mundu guztian jasanikolotsaizunabere herriarengandik baztertuko.Hala esan du Jaunak.
9. Egun horretan, hau esango dute:«Hona hemen gure Jainkoa!Berarengan genuen itxaropenaeta salbatu egin gaitu.Jauna da!Berarengan genuen itxaropena:poztu eta alai gaitezen,salbatu egin baikaitu».
10. Mendi hau bere eskuzzainduko du Jaunak;Moab, ordea, bertan zapalduko,lastoa simaurtegianzapaldu ohi den bezala.
11. Han besoak luzatuko ditu Moabek,igerilariak igerian bezala;baina bere besoen ahaleginezez du bere harrokeriaazpiragotzea baizik lortuko.
12. Haren harresi sendo eta garaiakJaunak bota eta eraitsiko ditu,lur jota eta hauts eginda utziko.