4. Jakobek ez zuen Benjamin, Joseren anaia, beste senideekin bidali nahi izan, zorigaitzen bat gertatuko ote zitzaion beldurrez.
5. Besteak bezala, beraz, Israelen semeak ere Egiptora joan ziren garia erostera, Kanaan lurraldean gosete handia zenez gero.
6. Jose zen lurralde hartako nagusia; berak saltzen zion garia jende guztiari. Heldu ziren, bada, Joseren senideak eta ahuspeztu egin zitzaizkion.
7. Ikusi orduko ezagutu zituen Josek bere senideak. Baina ez zien bere burua ezagutarazi; gainera, zakar mintzatu zitzaien:—Nondik zatozte?Haiek erantzun:—Kanaan lurraldetik, garia erostera.
8. Ezagutu zituen, bai, Josek bere senideak, baina hauek ez bera.
9. Jose haietaz izandako ametsez oroitu zen, eta honela hitz egin zien:—Zelatariak zarete zuek, lurralde honetako alderdi zaindu gabeak miatzera etorriak.
10. Haiek erantzun:—Ez, jauna; zure zerbitzariok garia erostera etorri gara.
11. Aita bat beraren semeak gaituzu; gizon zintzoak gara eta ez zelatariak.
12. Josek esan zien:—Ez horixe! Zuek lurralde honetako alderdi zaindu gabeak miatzera etorri zarete.
13. Haiek, ordea:—Zure zerbitzariok hamabi ginen, aita bat beraren semeak, Kanaan lurraldekoak; gazteena aitarekin da orain eta bestea ez da gure artean.
14. Josek, berriro:—Horixe zelatariak zaretela!
15. Eta besterik frogatu nahi baduzue, ekatzue hona zeuen anaia gazteena. Bien bitartean, ala faraoia!, ez zarete hemendik aterako.
16. Bidali zeuetariko bat anaiaren bila; gainerakoak preso geldituko zarete; honela frogatuko duzue egia diozuela. Bestela, ala faraoia!, zelatariak zarete.
17. Eta kartzelara sartu zituen hiru egunerako.
18. Hirugarren egunean Josek esan zien: «Egizue nire esana eta bizirik aterako zarete, nik neuk ere begirune baitiot Jainkoari.