16. Josek erantzun:—Neure anaien bila. Esadazu non ari diren larratzen!
17. Gizonak esan zion:—Alde egin dute hemendik. Dotanera zihoazela entzun diet.Joan zen, bada, Jose anaien ondoren eta Dotanen aurkitu zituen.
18. Anaiek urrutitik ikusi zuten eta, beraiengana hurbildu aurretik, hura hiltzeko akordioa hartu zuten.
19. —Badator ameslaria —ziotsaten elkarri—.
20. Ea, hil eta jaurti dezagun putzu batera, eta basapiztiaren batek irentsi duela esango dugu. Orduan ikusiko dugu zertan gelditzen diren horren ametsak.
21. Hori entzutean, Jose haien eskuetatik libratu nahian hasi zen Ruben.—Ez dezagun hil! —esan zien—.
22. Ez isuri odolik! Jaurti ezazue eremuko putzu batera, baina ez kalterik egin.Jose haien eskuetatik libratu egin nahi zuen, aitari itzultzeko.
23. Honela bada, Jose hurbildu zenean, anaiek soinean zeraman jantzi apain hura kendu zioten,
24. heldu eta putzu batera jaurti zuten. Hutsik zegoen putzua, urik gabe.
25. Ondoren, jateko eseri ziren.Horretan, Joseren anaiek Galaadetik zetorren ismaeldar bidaiari-talde bat ikusi zuten. Egiptora zihoazen, gameluetan usaingarriak, ukendua eta mirra eramanez.
26. Judak esan zien anaiei: «Zer irabazten dugu geure anaia hil eta beraren heriotza ezkutatuz?
27. Ea, sal diezaiegun ismaeldarrei, kalterik egin gabe, anaia hau geure odolekoa dugu eta».Amore eman zuten anaiek.
28. Honela, madiandar merkatariak handik igaro zirenean, Jose putzu lehorretik atera eta zilarrezko hogei txanponetan saldu zieten ismaeldarrei. Hauek Egiptora eraman zuten.
29. Rubenek, putzura itzuli zenean, ez zuen Jose barruan aurkitu. Orduan, soinekoak urratu
30. eta, anaiengana itzulirik, esan zien: «Ez dago mutikoaren arrastorik! Zer egin behar dut nik orain?»
31. Orduan, aker bat hil eta Joseren jantzia harturik, akerraren odoletan busti zuten.