15. Bere arteko otoitza amaitu baino lehen, horra non hurbiltzen den Rebeka, pegarra sorbaldan. Betuelen alaba zen; Betuel, berriz, Abrahamen anaia Nahorren eta Milkaren semea.
16. Neskatxa oso ederra zen, birjina eta ezkongabea. Ur-putzura jaitsi, pegarra bete eta igo egin zen.
17. Abrahamen morroia lasterka bidera atera zitzaion eta honela mintzatu:—Emadazu, arren, ur pixka bat zeure pegarretik.
18. Hark erantzun:—Edazu, jauna.Eta, berehala pegarra besoetara eraitsirik, edaten eman zion.
19. Edan zuenean, esan zion neskatxak:—Zure gameluentzat ere ura ateratzera noa, ase arte edan dezaten.