1. Hamabigarren urtean, hamabigarren hilaren batean, honela mintzatu zitzaidan Jauna:
2. «Gizaseme, kanta eresi hau Egiptoko errege faraoiari buruz:«“Lehoikumea ematen zenuennazioen artean,baina uretako krokodiloabezalakoa zara:plisti-plasta zabiltza zeure ibaian,hankekin ur-lasterrari eragineta ura zikintzen duzu”.
3. «Hau diot nik, Jainko Jaunak:Inguruan nazio asko bildueta neure sareabotako dizut gainera;nire sarean aterako zaituzte.
4. Lurrera botako zaituteta bertan behera utzikolanda zabalean;hegazti guztiak pausaraziko ditutzure gaineaneta basapiztia guztiak asebetekozure haratustelaz.
5. Mendietan sakabanatuko dutzure sarraskiaeta harekin haranak beteko;
6. zure odolaz blai egingo dut lurra,mendi gainetatik isurieta erreka-zuloak ere beteko.
7. Zu itzaltzean, zerua estaliko dut:izarrak ilundueta eguzkia lainoz estaliko;ilargiak ez du distirarik egingo.
8. Zuregatik ilunduko ditutzeruko argizagi guztiak,eta ilunpea ekarrikozure herrialdera.Honela diot nik, Jainko Jaunak.
9. Herri asko atsekabez beteko da,zure amaieraren berri nazioeieta ezagutzen ere ez dituzunherrialdeei ematean.
10. Herri asko utziko dut txunditutazuri gertatuaz;izuak hartuko dituhaietako erregeaknik ezpata astintzeanberaien aurrean.Etengabe egingo dute dardara,bizia galtzeko beldurrez,zu eroriko zaren egunean.