16. Eta aingerua Jerusalem hondatzeko eskua luzatzen ari zelarik, atzera egin zuen Jaunak kalte hura bidaltzetik eta esan zion herria xehatzen ari zen aingeruari:—Atzera esku hori! Aski da!Une hartan Jaunaren aingerua Arauna jebustarraren larrain ondoan zegoen.
17. Herria xehatzen ari zen aingerua ikustean, honela mintzatu zitzaion Jaunari David:—Neuk egin dut bekatu! Artzain hau da errudun! Bildots hauek, ordea, zer egin dute? Zigor gaitzazu, arren, ni eta nire senitartekoak.
18. Egun hartan joan zen Gad Davidengana eta esan zion:—Igo zaitez Arauna deritzan jebustarraren larrainera, aldarea eraikitzera.
19. Igo zen, beraz, David, Jaunaren aginduz Gadek esan bezala.
20. Erregea eta beronen zerbitzaria zetozkiola ikustean, Araunak, bidera irten eta erregearen aurrean ahuspezturik,
21. esan zuen:—Zer dela-eta dator ene errege jauna bere zerbitzari honengana?Davidek erantzun:—Larraina erosi nahi dizut, Jaunari aldarea eraikitzeko, horrela izurritea herriarengandik urrun dezan.
22. Araunak Davidi:—Har beza ene errege jaunak nahi duen guztia erre-oparia eskaintzeko. Horra, hor dituzu idiak erre-oparitarako, eultzia eta idien uztarria egurretarako.
23. Hau guztia zuretzat ematen du Araunak, oi errege.Araunak beste hau ere esan zion erregeari:—Izan dezala atsegin zuregan Jaunak, zeure Jainkoak!
24. Erregeak, aldiz, erantzun zion Araunari:—Ez, balio duena ordainduz erosi nahi dizut. Jaunari, ene Jainkoari, ez diot eskainiko kostatu ez zaidan erre-oparirik.Horrela bada, zilarrezko berrogeita hamar txanponetan erosi zizkion Davidek larraina eta idiak.
25. Hantxe bertan eraiki zion aldarea Davidek Jaunari, eta erre-opariak eta elkartasun-opariak eskaini zituen.Errukitu zen Jauna lurralde hartaz eta urrundu egin zuen izurritea Israelengandik.